Ostirala baino lehen, hilak 5, Segurtasun Nuklearrerako Espainiako Kontseiluak (CSN siglak, gaztelaniaz), erabaki behar du ea Euskal Herritik gertu dagoen Garoñako zentral nuklearra, segurua den beste hamar urtez funtzionatzeko. Erantzuna baiezkoa izanez gero, 40 urtetik gorako bizitza duen Espainiako Estatuko lehenengo planta izango litzateke, eta seguruena, beste nuklearrei ateak irekiko lieke. CSNk argi berdea emango balio, Espainiako Gobernuak hilabete izango luke erabakitzeko zentral nuklearra ixten duen edo ez.

CSNko plenoa Garoñak martxan jarraitzearen alde azaldu liteke, baina baldintza batzuekin. Bere erabakiak, hala ere, ez du Espainiako Gobernuarena lotzen. Ondorioz, PSOEko Gobernuaren txanda iritsi da. Zapaterok bere garaian, hauteskundeetara aurkeztu zenean, hartutako konpromisoa eta emandako hitza betetzeko ordua iritsi da. Zapatero nuklearren aldeko lobbyen presio handia jasaten ari da orain, Garoñaren jabe diren Endesa eta Ibedrola bezalako elektrika handien eskutik, eta multinazionalen eta bere erakunde patronalen aldetik. Horiek guztiek luzapena nahi dute Garoñarentzat. PSOEren barruan ere badago norabide horretan presionatzen duenik, Felipe Gonzalezek eta Javier Solanak, esaterako. Alderdiko euskal baseek, ordea, berehala ixtea nahi dute, baita EAEko erakunde politikoek eta nuklearren kontrako Euskal Herriko eta Espainiako mugimenduek ere.

Zapaterok presiditzen duen Gobernuak erabaki behar du nuklearren aldeko kanpoko eta alderdi barruko lobbyen eskaria asetzea, edo kasu egitea bere base herrikoienei, euskal erakunde politikoei eta joan den larunbatean Gasteizen manifestatu ziren nuklearren kontrako ahotsei. Gaur interesatu diezaiokena aparte utzita, konformatuko ginateke PSOEko Gobernuak hauteskundeetako bere promesak betetzearekin.