Mikelentzat omenaldi onena izan da berak egin nahi zuen lana osatzea?

Hala uste dugu. Mikelek izenburua eta kolaboratzaile zerrenda utzi zizkigun eta halako batean proiektua berriz heltzea erabaki genuen. Denbora oso gutxi izan dugu, baina Mikelen hainbat lagunek koordinazioa egin dugu, eta musikariek erraztasun guztiak jarri dituzte. Horrez gain, Elkarrek eta Angel Katarainek laguntza handia eman digute. Helburua zen Durangoko Azokara heltzea eta hala izan da.

Ruper Ordorikarena bestelako esku-hartzea izan da, ezta?

Bai, Mikelen asmoa zen abestiak idatzi eta berak aukeratutako musikariekin grabatzea, baina horiek egiteko denborarik izan ez zuenez, musikari horiei guztiei Mikelen kantutegia osatzen duten 60 bat abestietatik aukeratzeko esan genien. Ruperren kasuan, bera batu zitzaigunean abesti asko hartuta zeuden eta proposatu zigun jasota zeukan hitz bati musika jartzea. Oso garrantzitsua zen Ruper diskoan egotea Mikelek bera asko miresten zuelako. Oparia izan da.

Kantu batzuk maitasunaren gainekoak dira, baina badira hainbat bakardadearen eta atsekabearen kontrako borroka ere azaltzen dutenak...

Mikelek beti asko borrokatu izan du bizitzan: beragatik, Hirusta diskoetxeagatik, bere musikagatik... Baina hitzek irakurketa asko izan ditzakete.

Disko honetan nesken ahotsek –oso onak, bide batez– protagonismo handia dute...

Bai. Mikelek azken urteotan neska askorekin lan egin zuen. Beraiekin oso ondo moldatzen zen, eta beti zekien kantu bakoitzerako zer ahots nahi zuen.

Nola gogoratzen duzue Mikel, kantu egile, musikari, ekoizle gisa?

Sortzaile hutsa zen eta oso langilea. Beti zebilen proiekturen bat buruan. Baina, horren guztiaren gainetik, lan egiteko beste modu batean sinisten zuen: lehenik eta behin, edozein lan egin aurretik hizketan egin nahi izaten zuen, eta oso giro berezia lortzen zuen.