argia.eus
INPRIMATU
Abarrak
Historiak pirata istorioa garaitu du
  • La isla de Borbón 1730
    Appollo eta Lewis Trondheim / Ponent Mon (2007)
    288 orrialde (zuri-beltzean). 20 euro.

    Manga komikien arrakastaren giltza eguneroko bizitzaren ateak ireki izana dela diote batzuek; gizon-emakumeen ohiko arazo, ilusio, beldur eta gertaerak ardatz dituztelako lortu dutela mangazale amorratu ez diren irakurleak ere erakartzea, gazte zein helduak, gizon zein emakumeak.
Jon Torner Zabala @jtorner 2008ko apirilaren 23a
La Isla de Borbon 1730
La Isla de Borbon 1730
Aldiz, zientzia fikziozko edo akziozko (abenturazko) komiki estatubatuar eta franko-belgikarrak gizonezko nerabeei zuzendurik omen daude bereziki. Manga komikien egileak istorioak kontatu nahi ditu, eta autore frantziarra marrazkiarekiko interesak bultzatuta bihurtzen da komikigile. Ilustratzaile dira batez ere, eta gidoiak baino gehiago, alde grafikoak kezkatzen ditu. Piraten, soldaduen edota bakeroen abenturak kontatzen dituzten autore franko-belgikarrei Bande Dessinée etiketa erantsi izan zaie eta, hain justu, Lewis Trondheim komikigile frantziarra (Fontainebleau, 1964) mugimendu horretako ordezkari ezagunena da askoren iritziz.

Approximativement (gaztelaniaz Mis circunstancias izenburupean argitaratua) eta Donjon (La Mazmorra) komikien egilea, Apolloren gidoiaz baliatu da La isla de Borbón 1730 lan berrian. Komiki franko-belgikarretako ohiko osagaiak ditu: pirata beldurgarriak, altxor galdu bat, hilketak, esklaboak, neska-mutil bikote antagonikoa... Istorioak Bourbon irlara garamatza. Afrikar kontinentearen hego ekialdera dagoen irla horrek Reunion izena du gaur egun, eta han bizi da Apollo. Nabari da komikiaren gidoilariak irlaren historia oso ondo ezagutzen duela; eranskinean bildu dituen datu eta azalpenak dira horren erakusgarri. Azalpen interesgarriak dira baina, agian, komikiak duen balio historiko erantsi horrek istorioari eta marrazkiei gain hartzen die. Ez da ohiko abentura komikia. Narrazioaren erritmoa geldoegia da batzuetan, eta umoreak ez du leku handirik. Ingelesez mintzo diren pirata mozkorren pasadizoa da salbuespen ia bakarra.

Trondheimek ongi definitu ditu pertsonaiak –gizaki itxurako animaliak–, trazu gogorrarekin. Paisaia berriz, oihan barrena bereziki, “zikinagoa” da, nahasiagoa. Zuri-beltzeko marrazkiak ederrak dira, baina koloreek komikia aberastuko luketela uste dut.

Osotasunean hartuta, pirata istorio entretenigarria da, eta kalitate-prezio harreman ona du. Gidoiak, ordea, pisu handiegia du, Bande Dessinée taldearen printzipioak urratuko balitu bezala. Agian, horregatik urruntzen da gaur arte Trondheimek egin dituen komikiengandik. Agian, horregatik da autore frantziarraren aldakortasunaren ispilu.