Azzedin oso berandura arte ez zen jabetu etxean hitz egiten zuen hizkuntza ez zela marokoarra, amazigh baizik. Hark uste zuen oso aldaera “pobrea” hitz egiten zuela, eta horregatik ez zegoela modurik Marokoko beste hiztun batzuekin elkar ulertzeko. Maiz ez dugu kontua hartzen Marokon dauden arabieraren aldakiak Koranetik oso ezberdinak direla, bai eta ikastetxeetan erakusten den arabiera jasotik ere. Marokotik heldu diren askoren hizkuntza amazigh da, ez arabiera. Hala ere, horietatik asko ez dira horren jakitun, eta arabieraren aldaki bat hitz egiten dutela uste dute, ez bestelako hizkuntza bat. Amazigh hiztunetako batzuek ikastetxean arabiera klaseak jasotzen dituzte, baina egiazki hizkuntza horrek ez du zerikusirik horiekin. Areago, haiena ez den identitatea indartzeko balio dute arabiera klaseek kasu horietan. Haiek ere ez badakite zein hizkuntza den haiena, are zailagoa izanen da guretako jakitea, eta neurriko hezkuntza eskaintza bat eskaini ahal izatea, haien burua ezagutzeko eta, beraz, haien identitatea indartzeko balioko duen eskaintza.