II

Euskaldun askok txistukaririk
bereizten ez duen gisan,
gustiak ese egin ditsagun,
es atserakoiak isan:
“atso etorri ta etsi joan”
“apaisa prest dago mesan”
Biskaian elkar ulertsen dute
ta sertan es hala esan?

III

Hegoaldean bada hatsea
esabatseko ustea,
es aoskatus sentsuskoa da
es jartsea obestea,
artara erres ulertuko da
esaldi onen fustea:
“sein gogorra den astelen goises
astea berris astea”.

IV

Nola euskaldun berri gustien
traba ergatiboa den,
gu uste dugu ori euskaratik
kendu bear dela lenbailen:
“Ni i maite aut” esaten badut
se “k” bear da ba emen?
Nola demontre es dut jakingo
or sein sein maitatsen duen!

V

Iparraldean erri “egi” da
eta ala isan bedi;
Biskaian jota “iota” diote
eta es al da silegi?
A itsatsia kentsea ere
es da isango geiegi,
len ere maio entsun baitugu
“makina bat tontakeri”.

VI

Kontraksioak aplikatuta
amaitu gurot jolasa:
naisuna motso esan al basu,
es iardun denborapasa!
Beingos kenduta gramatikaren
neugi gabeko desfasa
ea oin nogbait esaten dian
euskara estela errasa!