Azaroaren 27a, 19:00. Clunyko bakean nago berriz. Maite dut leku hau nehor ez delarik, edo jende gutti. Elizako ate batean den afixa batek iragartzen du jadanik iraganen den mintzaldi bat: Transparence et lumière. Le verre dans la poétique médiévale. Iturria beti eskuinean, ahoa zabalik dagoen bere munstro-gargularekin. Parean dudan dorre gotikoan, harpa itxurako eguzki orena bere eguzki zizelduarekin erdian. Data bat: 1674. nil sine nobis izkribua letra kapitaletan. Zenbaki batzuk eta letra alfabetikoak. Izpiak, orratza. Lore arrosak primaderan bagina bezala zabalduak zaizkion landare kurrilari handia, paretan goiti doa. Bapatean, amerikar turistak dorpeki, konkista aire batekin, sartzen dira korrale baketsuan, gora mintzo, asiatikoak ere bai beren argazkiak hartzeko makinekin. Banoa kanpora.

Azaroaren 28a. Mazarine liburutegira noala, Saint-Germain-des-Prés metrotik jalgitzean eskuin den Saint-Symphorien kaperan gelditzen naiz. Paretan, kartoi zuri handi batzuetan idatziak diren azalpenek diotenez, 555etik 576ra Parisko apezpiku izan zen Germain santuaren hilobiaren lekua zen hemen. Hemengo basilikan omen dira ehortziak merovingiar errege eta erreginak ere, Dagobert artekoak. Hemen gordea ere, erlikia bezala, frantseseko klaseetan hainbeste aipatzen ziguten Blaise Pascalek 1654ko azaroaren 23an ukan zuen iluminazioan izkribuz bete zuen pergaminoa. Leku honetan ziren hasi biltzen, halaber, XVIgarreneko lehen urteetan, Frantziako lehen erreformatzaileak. Hemengo buru izan zen, 1507tik landa, Guillaume Briçonnet. Margarita Nafarroakoaren gidaria.