Barajasko biharamuneko Marca gainbegiratu –inork ba al du barrenik osorik irakurtzeko?– besterik ez dago. Oleguer tipo deserosoa da futbolaren stablishmentarentzako, ez delako topikoen beste automata bat. Baina prentsako putreena ez da eraso bakarra izan. Kelme kirol-jantzietako enpresak jokalariarekin zuen kontratua eten du, haren hitzak direla kausa.
Dejà vu, dejà vu.
Jar dezagun 2006ko Viñarock jaialdia, Albaceten. Soziedad Alkoholika (SA) talde gaizto-gaiztoa kartelean agertzeagatik babesle guztiek euren dirulaguntzak bertan behera utzi zituztenekoa: Cutty Sark, Ron Barceló, Jack Daniels, Coca-Cola... Ez zutela indarkeria babesten duen talde baten alde xentimorik jarriko. Potroak gero, zeinek eta Coca-Colak! Hedabideetan apenas agertu den eta neuk ekarriko dizuet gogora, ustez Coca-Colak –SunTrust banketxearen eskutik– Kolonbiako lantegietan tiroka isildu dituen sindikalistak. Zerrendako azkenekoa, Adolfo de Jesús Munera López. Baina ez da bakarra izan, zortzi omen dira dagoeneko edabe magikoaren makinariak hildakoak (
www.killercoke.org). Hipokritak!
Soziedad Alkoholikak epaiketa irabazi ostean –akusazio guztietatik libre–, beren jarduna normalduko ote zen ikuskizun zegoen. Erantzuna Almeriatik heldu zaigu eta ezezkoa da tamalez. Zentsurak bere horretan darrai, eta euskaldunok legena bagina bezala, nora joan han da zalaparta eta interes politiko-mediatiko zekena. Almeriako kontzertuaren irabaziak
Proyecto Hombre-rentzat ziren, baina hauek ez dute diru hori onartu nahi izan, kartelean deabrua bera ageri delako. Berdin Itxaropenaren Telefonoarekin, biolentzia babesten duenak sorturiko dirurik ez dutela nahi. Kafkak berak ez luke adibide txoroagorik idatziko. Nora deituko dugu orduan, jazarriak izaten garen hurrengoan?