Ramon Zallok Administrazioa euskaraz aldizkarian: «Kultur politika tradizionala horixe da leku guztietan: diru-laguntzak ematea, dela enpresa eta pertsonei -izan sortzaile edo bestelakoa-, eta inbertsioak egitea ondare eta azpiegituretan (...) Dena dela, bide hori iristen den lekuraino iristen da, ez urrunago, baina eutsi egin behar zaio. Ezin da diru-laguntzarik gabeko ikus-entzunezkorik irudikatu, zinemagintzarik ez besterik, eta ez dago ondarea babestuko duen mezenasik. Beraz, Herri Administrazioak egin behar du lan hori. Eta horrez gain, ahalegin handiagoak egin behar ditu. Bultzada eman behar dio kultur ekoizpenak egiteko gaitasunari, ekimen pribatuaren eskutik edo sortzaileen beraien aldetik».

Joan Mari Torrealdaik Noticias de Gipuzkoan: «Euskal literatura hobetu egin da (...) Akatsen bat aurkitzekotan, literatura funtzionalago bat ere beharko genukeela esango nuke nik, prestigio gehiago eta guzti (...) Gure herriko analfabetismo funtzionala ezagututa (hau da, euskaraz irakurtzen jakin bai baina praktikatzen ez duena) eleberri eta irakurgai irakurterraz gehixeago estimatuko nituzke».

Alfonso Sastrek Berrian: «Oraingo antzerki egileek ez dute, lehengoek bezala, ildo jakin baten barruan idazten beren obra, zentzu jakin bati lotutako ildoan, norabide jakin batean. Francoren garaian, esaterako, taldeen helburua antzerkiaz harago zihoan, Francoren aurkako eta askatasunaren aldeko borrokan txertatuta ikusten zuten beren lana taldeetako kide guztiek (...) Ez zen egokia antzerkiaren gehiegizko politizazioa ere, antzerkia politikaren morroi huts bihurtzea, baina ez dut uste oso aberatsa denik antzerkia inongo ildotan kokatu gabe eta obraz haragoko inolako xederik gabe egitea ere».