Espainiako biztanleriaren %20, euskaldunak barne, bizi da pobretasun-mailaren azpitik (hileko 530 euro garbi pertsonako). Espainiako Estatistikako Institutu Nazionalak plazaratutako ikerlanetik ondorioztatzen da hau. Bataz besteko diru-sarrerarik altuenak Madril eta Hego Euskal Herrian daude. Eusko Jaurlaritzako 195 goi-kargudunetako bakoitzak 2007an izango duen urteko soldata Euskal Herriko 50.00 etxebizitza txiroetakoa baino hemeretzi aldiz handiagoa izango da. Ibarretxeren goi-kargudunetako bakoitzak urtero 68.900 euro irabazten dituen bitartean, euskal etxebizitza pobre bakoitzak urtean 3.594 euro izango du oinarrizko errentara zuzendutako aurrekontuetatik. Nafarroako egoera oso antzekoa da. Hala ondorioztatzen du eskubide sozialen aldeko mugimenduak, Elkartzen-ek, egindako ikerlan batek. Bitartean, Gobernu batek zein besteak dio hazkuntza ekonomikoa urtero gainditzen dela; enpresek urtero gehiago irabazten dute, iraila arte %32 gehiago; eta zerga-iruzurra etengabe gora doa, Hegoaldean dagoeneko 9.000 milioi eurotakoa da. Argi dago, hazkuntza ekonomikoak ez die inolako mesederik egiten pobreei, betikoei baizik. Hortaz, aberastasunaren birbanatzean desoreka handia sorrarazten du. Eta teorian Herriaren zerbitzura dauden gobernariek, politikariek, ikusi nolako soldatak jasotzen dituzten gure diru publikoen kontura. Euren lege eta aurrekontuekin, politikariek beraiek menperatzen dituzte pobreak errenta hutsaletara. A ze azal gogorrak! A ze lotsa!