argia.eus
INPRIMATU
Markos Untzeta: «Maitasunak eta desioak aldaketa sasoian duten garrantziari buruz aritu naiz»
Iker Barandiaran @IkerBarandiara 2021eko uztailaren 28a
Gaua basamortuanetik 4 urte igaro dira. Zer dela-eta hainbeste denbora? Basamortutik eurira pasa zara?
4 urte luze izan dira. Grabaketa baten zama handiegia da bakarlari batentzat, eta horri diskoetxeek ezartzen dizkizuten baldintzak eransten badizkiozu... Gaua basamortuan edertasunaren bila egindako bidaia zen, eta sentimenduek ez zuten lekurik. Oraingoan alderantzizko bidea hartuta, maitasunak eta desioak aldaketa sasoietan duten garrantziari buruz aritu naiz. Gaua basamortuanen sinbolismo asko erabili nuen. Oraingoan, berriz, dena agerian dago kantuetan.

Bakarlariak outsiderrak zarete korrontearen kontra zoazten galtzaileak zaretelako edo bihotza jendaurrean erakusten duzuelako?
Ez dakit. Kantu horretan neure buruari buruz ari naiz, eta ez soilik kantu idazle bezala. Outsider sentitzea aspalditik daukat barneratuta. Gizartea horrelakoa da, gauzak ezberdin egin edo ikusten dituenak baztertu egiten ditu, deseroso zaizkiolako.

Malenkonia ezinbestekoa da bakarlariarentzako, edo hori da barrura begiratzean eragiten diguna?
Introspekzioak badu halako zerbait, malenkoniatsu agerrarazten gaituena… Bakarlari askok umorea eta ironia lantzen dituzte, baina iruditzen zait errealitateari kanpora begira egindako saiakeren ondorioz dela hori.

Askotan "lokazten zaizkigu bideak"? Oztopo handiak dira?
Bide lokaztuak trabak dira dabilenarentzat. Euriak gerarazi egingo du, baina ateri denean bidera itzuli eta, garbitu egin badu, aurrera jarrai dezake.

"Zirkulu bat marraztera noa haren barruan atseden hartzeko". Zirkulua atsedenaren / inperfekzioaren irudi?
Aldaketa sasoiak ziklikoak dira. Noizean behin gertatzen zaizkigu denoi. Bizitzaren bidean, neurri batean, horixe gertatzen da, atzean utzi dugun leku berean ikusten dugula gure burua... Batzuetan atseden apur bat hartzea ez dator batere gaizki.


Zenbat euri Markos Untzeta
Hirusta
Iraupena: 69'02" 10,95 euro

Pop-rock itxurako estalkia duten sustraietako doinuak

Markos Untzeta ez da estraineko diskoa kaleratu zuenetik euria zenbatzen ibili, baina izan da horretarako denbora nahiko. Lau urte igaro dira ordutik eta eibartarrak erregistro aldaketa handia egin du. Musikari apartez inguratu eta teklatuaren laguntzarekin anbientazio lasaiak lortu ditu. AEBetako folka dauka oinarri nagusi eta urruneko doinu horiek bereganatuta gertuko istorioak kontatu dizkigu: maitalearen hutsunea, erabakiak hartu behar hori, bideari ekiteko premia, hondoa egiteko galtzaileek duten abilezia eta maitemina edota atsedena hartu beharra, besteak beste. Istorioak agerian daude, ia biluzik, eta zer esan nahi digun jabetzeko ez dago birritan irakurri beharrik. Musikan, berriz, pop-rock itxurako estalki horren azpian sustraietara jotzeko premia agerian gelditzen da.