Autogestioa, hasiera batean erne jartzen gaituen hitz horietakoa da. Au-to-ges-ti-o-a, silaba askotxo. Konpromisoa edo koherentzia bezalako hitz-potoloak dira, loditasuna horren gaizki ikusia dagoen garai katodikootan. Beste berba batzuk aseptikoagoak dira nolabait eta ez dute misterio handirik -futbola, iratzargailua, eguraldia...- baina beste horiei buruz ari natzaizue: elkartasuna, etorkizuna... autogestioa. Aurpegi aunitz dituen poliedro bat bere osotasunean ikusten saiatzen garenean bezala, eskuetan hartu eta bueltak eta bueltak ematen dizkiogu, behar bezala gureganatzeko. Edo bigarren eskuko altzari merke bat erostera goazenean egin ohi dugun moduan, izkutuko matxura, urradura, orbanik duen bilatzen dugu, tximinoek elkarri zorriak nola. Bai, bigarren eskuko gauzen pareko dira hitzok, aldi berean sortzen duten lilura eta mesfidantza sentsaziotik ezin libratu.

Izan ere, hitz higatuak dira, erabiltzearen erabiltzeaz esanahia lausotzen joan zaienak. Horrexegatik diot erne jartzen gaituen hitza dela autogestioa, jendeak erabili, behar baino lasaiago erabiltzen duelako. Baina autogestioaren adibide argiak agertzen zaizkigunean miresmena besterik ez zaigu ernetzen. Konpromisoa edo koherentzia adibideak ikusten ditugunean bezalaxe, plataforma mediatikoetatik oso bestelako jarrerak hobesten diren egunotan. Ze hain gaude markatuta gizartean, honelakoak anakronismoak iruditzen zaizkigula ezinbestean. Garaiz kanpoko ekintzak edo antzeko zerbait.

Bada, autogestio adibide horietako baten aurrean nago oraintxe, DVD bat da eta Bonberenea Sufflé du izena. Tolosako gaztetxe hau (Bonberenea) ez da garaiz kanpokoa dirudien bakarra, baina egiari zor, azkenaldian erreferentzia moduko bihurtu dela ezin da ukatu. Etxea bisitatzeko aukera izan duena -neu barne- harrituta atera da bertatik, hango mugimendua, ilusioa, lana ikusita. Kontzertu agenda oparoaz gain, eskulan gela, skate-parkea, sukaldea, hitzaldi zein zine aretoa, grabaketa estudioa, ordenadore gela, Bonberenea Ekintzak zigilua, txaranga propioa, futbol taldea... denetarik daukate. Hau ostiko zuzena da ordu oro matxakatzen diguten kontsumoko aisialdi modeloaren barrabiletan. Horrexegatik doakie lerrootatik nire mira guztia eta modaz pasako ez den agur anakroniko bat.