hemen da beroa. Udaberriaren su artifizialak amatatu dira. Txintxo txintxo kolore guztiak banaka banaka loratu dira: zuriak, horiak, ubelak… eta usainak datoz.

Mendiz mendi Larraula bidean ginela begiz jo batera jo bestera, sasiakazia (Robinia pseudoacacia) zuri, loretan, aurtengo udaberria apartekoa iruditzen zaiola aipatu zidan lagun batek. Zuhaitz honek sustraitik landare berria emateko duen erraztasuna dela-eta sasiaren moduan multzotan hazten da. Sasiakazidia, egundoko izara, urrutira nabarmen. Sekula ez omen du honelako lorealdirik ezagutu, lagunak. Halako batean sasiakaziak bertan bertan genituela begiak ez, sudurrak esan zigun. Sudursabaia asetuta, zenbaiti goragalea sortzeraino gozoa da askaziaren lorea. Lore batzuk hartzeko inguratu eta erleen eta liztorren festa! Arkazia hutsezko eztia laster kenduko diote eutzari. Asteasu igaro behar eta han ikusi genuen toki jakinetan besterik ikusten ez den lore arroseko sasiakazia (Robinia hispida); kolore berezia du bai… baina usain zipitzik ere ez!

Xumexeago basoko eta itxituretako sasi eta sastraketan atxaparrak (Lonicera periclymenum) laharrari gaina hartu dio eta lore luxeak eskaintzen dizkigu. Akaziarenaren aldean usain fina du honen loreak, fina eta gozoa. Atxaparra ikusten dudanero umetu egiten naiz. Egun errotonda bat dagoen tokian herriko plazaren atzean lahar-hesi batean hazten zen atxaparrari loreak kendu eta polinizatu behar zuten intsektuen gozamenerako prest zuen ezti ttantta lapurtzen genion. Orain ere ahal dudanero…

Sasiakaziaren lore gozoak albardatu eta entsaladan jatera jarri gara etxe aurrean eta beste usain gozo bat. Ahoan ditugun loreena baino usain okaztagarriagoa, baten batentzat. Jasmina (Jasminum officinale) aldamenean dituen beste landareen soinean gora hor doa eta hegora, eguzki gozora begira oparo loratu da. Laster dugu usaina etxe guztian.

Usainak atzapar egiten ari dira. Usainak beroa behar du. Uff! hemen dela…