Antzinaroko literaturako edo filosofiako autore askorekin dagoen arazo bera dago Li Bai-ren edo Li Tai Bo-ren -bietara ezagutzen baita- biografiarekin ere: historia eta kondaira nahastu egiten dira, tarteko muga-marra zehaztea zaila egiten delarik. Idazkiek diote Li Baik Qinglian izeneko herrialdean igaro zuela haurtzaroa. Bizitzako lehen urteak nortasuna eta etorkizuna sakonmarkatu zizkioten hiru eginkizunetan igaro zituen: poesia aztertzen eta idazten, garai hartan puri-purian zegoen ezpata-jokoan trebatzen, eta taoismoa praktikatzen. Taoismoak ezaugarri dituen zain libertarioa eta naturalismoa »baita chan budismoaren zenbait ñabardura ere» hor-hemenka, edozein pasartetan atzeman daitezke haren obra poetikoan.

Gure ustez, Li Baik darabiltzan gaiak grina unibertsalei lotuak daude: aldiaren iragaiteari, adiskidetasunari, banatzearen saminari, gerratearen doilorkeriari, naturaren kontenplazioari, horditzearen onurei... Hara hor haren arrakastaren gakoa.

Li Bairen poesia egoskorra eta menderagaitza da itzulpen-saio guztientzat, on eta txarrentzat; inmunitateak babesturiko izakia irudi. Denborak eta lekuak ezarritako tarte handiaz gaindi, eta ekialdeko orok duen azaleko bitxitasun galkorraz gaindi, Li Bairen poesiak sentikortasun berri baina nabarmen bat dakarkigu: berria da, eta aldi berean, zaharra, betierekoa.