Munduko ibaien poemak duela bost bat urte-edo hasi nuen proiektu bat da. Batere eperik gabe ibili naiz hau egiten. Tartean-tartean atlasa hartu, eta batez ere ibai bakoitzaren forman eta ibai horren lurraldearen ezaugarrietan oinarritu naiz. Adibidez, nik beti neukan Niloren irudia belaontzi zuriak eta inguruan basamortua zuela. Horregatik diot liburuan «Lirio zuri bat/ dakar ibaiak dantzan:/ belaontzia».

Garrantzitsuenak-edo azaltzen dira liburuan. Izan ere, munduari irudimenezko buelta bat egin diot hemen. Ibili naiz Afrikako ibaietatik, gero Asiara pasa naiz, handik Ameriketara, ondoren Europara, jarraian iberiar penintsulara etorri, eta azkeneko urratsak Euskal Herrian eman ditut.

Kontinenteka sailkatua dago liburua. Poemen ezaugarria, berriz, gutxi gorabehera sentsazio batzuk azaltzea da. Lehen esan dudan bezala, ibaiaren formak berebiziko garrantzia du. Lorenak egindako marrazkietan ere horixe azaltzen da. Geologo batek lagundu dio lan horretan. Bestalde, ibaiez gain, pertsonaia bakarra agertzen da noizean behin poemotan: inurria. Esate baterako, Mississippin inurri bat ur tanta batean harrapatuta gelditzen da, gero lurrundu eta bidaia bat egiten du, epe batera euriarekin itzultzeko; hau da, zikloa egiten du: itsasora joan ibaian, lurrundu, etorri... Horrelako elementu xumeekin egina dago liburua.