heavy metalak ospe txarra dauka, nonbait. Batetik, erritmo azkarrak, soinu gogorrak, musikari eta jarraitzaile askoren itxurak… ez dute gehiegi lagundu "guraso arduratsuek" beren seme-alaben gustuko musika mota horretaz iritzi onik eduki dezaten. Bestetik, abesti askoren hitzek salaketa ugari jaso dute »baita judizialak ere», entzulea ekintza bortitzak egitera bultzatzen zutelakoan. Hala, hainbat heavy abeslari epaituak izan dira »gutxi batzuk epaitegietan, askoz gehiago komunikabideetan», euren kantaren batek hilketa, suizidioa, hilobi profanatzea edo eliza bati su ematea eragin duelakoan, besteak beste.

Jose Manuel Duran SEIPeko (Sociedad Española de Investigaciones Parapsicológicas) kideak »bera ere musika mota horren jarraitzailea da, bide batez esateko», gaiari heltzea erabaki du, eta liburu bat idazten dabil honetaz guztiaz. "Heavyari, oro har »diosku», gauza asko leporatu zaio: satanismoaren aldeko mezuak ematea, eliza eta hilobitan lapurtzeko deia egitea edota norbait hiltzera zein nork bere buruaz beste egitera butzatzea. Izan ere, nor edo nor hil duten nerabe askok aldarrikatu dute musikak behartu dituela hala egitera, eta beren burua hil duten zenbait gazteren gurasoek rock izarrak salatu dituzte euren seme-alaben heriotzaren erantzuletzat".

Duranen ustez, salaketok ez daukate ez hanka ez bururik: "Hasteko, ‘inkisidore berriek’ »hala esaten diet nik» musika orobat salatzen dute, eta hori ez da zuzena, salaketak zehatz egin behar direlako. Bestetik, talde askori satanikoak izatea egotzi diete, baina euren ibilbideak, euren abestien hitzak, euren adierazpenak... aztertzea besterik ez dago hori horrela ez dela konturatzeko".


Ikerlari bizkaitarraren esanetan, urtetan zehar irudi satanikoa eman duten talde eta abeslari askok »Alice Cooper, Ozzy Osbourne, Venom…» onartu dute, gerora, disko gehiago saltzeko baino ez dutela egin. "Motley Crue taldearen abesti gehienek, esaterako, emakumeez dihardute. Disko bakarrean egin zuten berba deabruaz, eta huraxe izan zen euren ibilbide osoan gehien saldutakoa. Horrek azalduko luke zergatik erabiltzen diren horrelako gaiak heavy musikan".

Jose Manuel Duranen ustez, norberak egiten duenaren errua ezin zaio musikari bota. "Musikariek ez dute inor bere buruaz beste egitera bultzatzen; baina odolarekin jolastea gustatzen zaie, diskoak saltzen laguntzen dielako". Nolanahi ere, Duranek onartu egiten du idazten ari den liburuan, heavya arriskutsua izan daitekeela, musikariek, jende aurrean agertzeko orduan, kontu handiagoa eduki beharko luketen heinean. "Askorentzat jainkoak dira. Deabruzale eta odolzaletzat agertzen badira jarraitzaileen aurrean asmatutako irudia izan arren nerabe asko prest egongo da horixe bera egiteko. Izan ere, behin baino gehiagotan gertatu da".
Abestiak, errugabe ala errudun?

Ezin esan, ikerlari bizkaitarraren aburuz, abesti jakin batek hilketa edo suizidio baten errua daukanik. Beste kontu bat da zer nolako eragina eduki dezaketen abesti batzuek aurrez arazoak zeuzkan norbaitengan. "Adibidez, bazegoen bere kontzertuetan hildako ardi eta txerrien buruak zerabiltzan talde bat, eta emakume bat torturatu eta hiltzeko itxurak egiten zituen beste bat. Pentsa nola eragin diezaiokeen horrek »edo zenbait abestiren hitzek», dagoeneko oso oreka psikologiko sendoa ez daukanari. Arazoak dauzkaten beste batzuk, berriz, hitzok erakarrita hurbiltzen dira musika mota horretara".

Baina, abesti batean botatako mezuak pertsona arrunt bati eragin al diezaioke, bere burua edo aldamenekoa hil nahi izateraino? "Psikologoek esan beharko lukete hori »dio Duranek». Dena dela, nik ezagutu ditudan pertsona batzuek esan didatenez, inoiz inor hil behar balute Rammstein taldea entzuten zuten bitartean egingo lukete, aditzen dutenean erasokor sentitzen direlako". Hala ere, aurkako adibidea ere ezagutu du SEIPekoak: "Alegia, aldarte txarrean daudela Rammstein entzun eta lasaitzen direnak. Horrek esan gura du gaitza ez dagoela musikan, norberarengan baizik".