Autonomismoaren krisiarekin batera azken urteotan bizi izan dugun eztabaida politikoaren ostean, euskal nazioa aitortu eta bere etorkizuna askatasunez erabakitzeko eskubidean oinarritutako fase berria irekitzeko ordua da. Beraz, premiazkoa da egungo zatiketak gainditu eta esparru abertzale eta progresista zabal eta indartsua gauzatzea.

Baina, langileon ikuspuntutik, eraikuntza nazionala eta soziala banaezinak dira eta alternatiba soberanista horrek benetako aldaketa politiko eta soziala bermatu behar du. Langileriak, eraldaketa horren subjektu gisa, burujabetzaren dimentsio sozio-ekonomikoaz jabetu eta bere aldeko oinarrizko eragilea bilakatu behar du. Zentzu horretan, langileriaren gehiengoak, prozesuak berdintasuna eta justizia soziala ekarriko dituela ikusten duen heinean egingo du haren alde. Guzti honetan, sindikalgintza abertzaleak konpromiso sendoa hartu behar du bere gain, zeren eta langileriaren eskubide eta errebindikapenen alde egunero borrokatzeko antolakuntza esparru izanik, estrategia nazional, soberanista eta demokratikorako funtsezko indarra izan behar baitu, bere klase jarreratik.

Honi guztiari begira burutuko dugu LAB sindikatuko kideok geure VI. Biltzar Nagusia maiatzaren 21 eta 22an Iruñeko Baluarte Jauregian. Independentzia eta sozialismoaren aldeko konpromisoa berresten dugu eta euskal esparru ekonomiko eta soziolaborala oinarrizko zutabetzat jotzen dugu burujabetza prozesuak dimentsio soziala eta ezkerreko jendarte eredua izan dezan. Gure klase sindikatu izaera sakondu eta, autokritika gordin eta zuzenean oinarrituz, eredu sindikal berri baten beharra aldarrikatzen dugu. Lan harremanen demokratizazioa exijitzen dugu eta neoliberalismoaren eskutik ezarri diren langileriaren esplotazio era berriei erantzuteko sindikalgintzak, eta geure sindikatuak berak ere, erakutsi duen ahulezia ikusita, aldaketa sozialak eragiteko eta kapitalari boterea borrokatzeko gai den konfrontazio sindikalgintza zehaztu eta praktikara eramatea proposatzen dugu. LABen izaera soziopolitikoan oinarritutako kontra-botere estrategia garatzeko sindikalgintza bultzatu nahi dugu.

Hasierakora itzuliz, Euskal Herria aitortu eta autodeterminazioren alde egiten duten indarren arteko aliantzaren ordua dela uste dugu, baina, zoritxarrez, aliantza horretako balizko partaidea den EAJk gure herriari burujabetza ukatzen diotenekin posibilismo eta alderdikerietan ibiltzeko joera nabarmena agertzen du.

Gatazka politikoari konponbidea bilatzeko orduan eragile politiko, sindikal eta sozial guztien arteko elkarrizketa bultzatu beharko da, baina, Euskal Herria osoa aintzakotzat hartu eta nazio eraikuntza estrategia adosterako orduan EAJk arazo bikoitza sortzen du: alde batetik, ez du erakusten gaindituta dagoen fase autonomistarekin loturak apurtzeko gaitasunik; eta bestetik, burujabetzarekiko diskurtso anbiguoaren atzean bere alderdi interesak eta bere praxi politiko eta sozio-ekonomiko neoliberala ezkutatzen ditu, eta, eraikuntza nazionala eta soziala banaezinak badira, zaila izango da EAJk bat egitea guretzat burujabetza prozesuak ezinbestez ekarri behar duen ezkerreko eredu sozialarekin.

Bai, behin eta berriro diogu, abertzale eta progresista guztion artean Euskal Herriaren alde baturik lan egiteko ordua da, baina, ezin da onartu Imazek ordezkatzen duen EAJk burujabetza prozesuari jartzen dion galga. Ezkerreko abertzale eta progresistok burujabetza prozesua aurrera eramateko nahikoa masa kritiko dugu eta euskal jendarteko esparru oso zabaletan indarrak metatzeko gai gara, ezin dugu etengabe EAJren zain egon, ezin dugu EAJrengatik burujabetzak izan behar duen dimentsio soziala hipotekatu.

Etorkizuna elkartasunez, berdintasunez eta justizia sozialez margotu nahi dugu eta badakigu horrek konpromisoa, antolakuntza, eguneroko borroka eta elkarlana eskatzen duela. Gure VI. Biltzar Nagusi honetarako aukeratu dugun lemak berak hiru hitzetan laburbiltzen du indartu nahi dugun apustua: geroa gorrira ekarri.