Mireia Gabilondo eta Mikel Martinez aktoreek esanak dira hauek antzerkiaren egoeraz "El Pais"en:
(M. Gabilondo) "(...) Badaude herri batzuk programazio finkoa dutenak eta leku horietan publikoa ohituta dago asteburuetan antzerkira joaten, jakin badakitelako zer ikusi egongo dela. Jendeak antzerkia ikusi eta ulertu egiten du, eta, orduan, datu gehiago ditu gero sormenerako. (...) Gaur egun Euskal Herriko talde batentzat nahikoa zaila da antzerkitik bizitzea. Horrexegatik, begiak beti kanpora, Estatura jarrita dituzu. Guretzako Euskal Herrian bakarrik gelditzea zaila da, ez dauka zentzurik. Euskaraz bakarrik lan egiten duen talde batek nekez iraun dezake. Nire ustez, oraindik ere toki asko eta askotan antzerkia anaia txikitxoa da".
(M. Martinez) "Toki berezi bat behar da horretarako (publikoak antzerkia ikusten ikasteko). Gero, espazio horren inguruan bitarteko teknikoak egon beharko lirateke. Bilbon, esaterako, ez dago zentrorik antzerkia egin, ikusi eta ikasteko. Eszenografiaren biltegi bat beharko litzateke. (...) Zentro horrek profesional eta antzerkigintzan hasi berriak hartu beharko lituzke. Halaber, antzerki munduan buru-belarri sartuta ez dagoen jendea ere hurbilduko litzateke bertara, (...) eta hortik ere produkzio eta antzezlan gehiago ateratzeko modua izango litzateke".