"EZ DAKIT HERRI NORMALA IZAN NAHI OTE DUGUN"

  • Kalean da Jokin Muñozen hirugarren liburua, Alberdaniaren Zerberri sailean argitaratutako "Atlantidara biajia. Memory boom". Etxauritik bere jaioterri Castejonera lau egunetan egindako "biajia" kontatzeko du, hainbat gogoetez lagunduta.

2021eko uztailaren 27an
Zarata mediatikoz beteriko garai nahasiotan, merkatu logiketatik urrun eta irakurleengandik gertu dagoen kazetaritza beharrezkoa dela uste baduzu, ARGIA bultzatzera animatu nahi zaitugu. Geroz eta gehiago gara, jarrai dezagun txikitik eragiten.
Etxauritik Castejonera bitarte lau egunez egin duzu "biajia". Bidaiaz gain, euskal kulturaren, historiaren, nafartasunaren... inguruan zenbait gogoeta aireratzen dituzu. Aitzakia moduko bat izan da "biajia".
Liburuaren atzealdean jartzen du biajia dela eta ez bidaia, biajia hitzak baduelako berez zentzu ironikoa. Nik biaje hitza hartu dut Txirritak botatako bertso batetik (nahiz eta ez naizen oso bertsozalea); iruditzen zitzaidan bidaia baino egokiagoa zela liburu honetarako.
Aitzakia? Nik gauza bat oso argi nuen abiatu aurretik: neure burua mendira bota behar nuen, hau da, karlisten garaian aipatzen zen "echarse al monte" esaera hura egin behar nuen. Baina nire kasuan "echarse al monte" izan da, ez arma bat eskuan, baizik eta Heineken lata batzuk aldean. Egoera pixka bat ezohiko horrek eman zidan bide gogoeta inkonexoak egin ahal izateko. Horregatik gogoeta askok batzutan gehiago dute eldarnioetatik benetako erreflexioetatik baino.

"Atlantidara biajia" titulua "Memory boom" azpitituluaz lagundu duzu. Zer esan nahi du azken honek?
Memoriaren suntsiketa hori nire aurreko liburuetan konstante bat izan da, batez ere bigarrenean. Iruditzen zait gure memoriak gehiegi pisatzen duela, memoria horrek eskuak lotzen dizkigula hainbat gauza egiteko. Nik uste dut memoria horretatik, iraganaren pisu horretatik askatu behar garela neurria batean. Ez dut ikusi orain arte beste tokitan, beste kulturatan gertatu den haustura, belaunaldi haustura hori. Normalean gurasoen planteamenduei kontra egiten zaie; gurean iruditzen zait belaunaldiz belaunaldi pasatzen den herentzia horrek gehiegi pisatzen duela, eta horrek neurri batean hegoak lotzen dizkigula. "Memory boom" hori memoriaren suntsiketa hori definitzeko modu bat izan da.
Hori deskribatze aldera, kantutegiari heldu diot: "Hator, hator, mutil etxera", Xalbadorri buruzko "Non hago, zein larretan..." kantu famatua... Ematen du beti joandakoei etortzeko, bueltatzeko esaten ari garela. Uztazu pakean! Auskalo zergatik joan diren! Liburuan aipatzen dut oso modu ironikoan Elkano euskaldunak biderik luzeena bilatu baino ez zuela egin etxera bueltatzeko.

Eta zergatik Atlantida?
Liburu baten sortze prozesuan, batzutan titulua pentsatzen da liburua bera egin baino lehen. Kasu honetan kontrakoa izan da, liburua egina nuenean ez nekien zein titulu jarri. Iruditu zitzaidan Atlantidaren esanahi hori, lurralde mitiko hori, garai batean izan omen zena eta gaur egun ez dena, iradokitzaile askoa zela. Euskal Herria mitiko hori, Aturritik Ebrorainokoa, beharbada existituko zen garai batean baina orain, eta bidaia lekuko, "echarse al monte" hori egitea nahikoa da hori garai bateko kontua izan daitekeela ohartzeko edo beharbada ez, auskalo, baina gaur egun horren zantzurik ez dagoela ohartzeko. Alegia, Nafarroako hegoaldea ez dugula edo ez dutela ezagutzen Gipuzkoa eta Bizkaitik hitz egiten dutenek.

Azken ideia hau konstantea da liburu osoan zehar. Gipuzkoar eta bizkaitarrak Nafarroa ezezagun dutela diozu hainbat pasartetan ironikoki: Nafarroa eta Bascongadak elkarganatzeko EB, Ehiztarien Batasuna, "bide ezin gureagoa izan litekeela", Bizkaiko eta Gipuzkoakoak ardo gorri napar edo nobia bila doazela Nafarroa hegoaldera...
Jaiotzez Castejonekoa naiz, Castejonera askotan joan izan naiz ama hangoa dudalako, baina Donostian bizi, hazi eta hezi izan naiz. Eta Donostian bizi nintzela uste nuen Nafarroa ondo ezagutzen nuela. Eremu kritiko baina abertzalean mugitu izan naiz, eta Nafarroaz nekiena uste nuen asko zela, ondo ezagutzen nuela, baina Iruñean hamar urte daramatzat eta orain konturatzen naiz lehen nuen ikuspegia ez zela zuzena. Gutxinaka-gutxinaka ezagutuz joan naiz hegoaldeko errealitatea. Esaten denean abertzale batzuek politika unitario bat antolatzen dutela Araba, Gipuzkoa, Bizkaia eta Nafarroarentzat, ez dira jabetzen horren okerraz, Nafarroa behinik behin erabat desberdina delako. Parametro abertzaleetan bestelako jokaera eta planteamendu politikoak aplikatu beharko lirateke Nafarroan.
Horregatik liburuan azaltzen den tonu ironiko hori. Gauza asko ezaguntzat edo ziurtzat jotzen dira, eta planteamendu unitario horiek pixka bat kritikatzeko erabili dut ironia hori. Kritika horiek oso modu kaustikoan emanak daude, egia da, baina kaustiko eta ironiko izate hori aukera literario bat izan da azken batean. Horren beharrean sentitzen nintzen, eta behar hori ikusten nuen euskal literaturaren barruan; autokritika, baina ez autokritika serioa, autokritika umoretsua. Beti entzun izan dut kritikak serioa behar duela izan; Ez. Kritika izan dadila, zergatik ez, pixka bat ludikoa.

"Noain, Amaiur... Oraingo gazteek gogoan duten gerra bakarra Galaxietakoa da, edota bideo-kontsoletan egiten dituztenak". Hala ikusten duzu hemengo gazteria?
Bai. Hemengo gazte jendea beste parametro batzuetan mugitzen da. Jakina hemen badagoela Jarrai, Ikasle Abertzaleak... Ni lanbidez irakasle naiz eta institutuetan mugitu izan naiz (nahiz eta orain ez nabilen, bueltatuko naiz) eta ikusten nituen gazte jendearen mugidak eta mundu ikuskerak oso bestelakoak ziren. Gure aiton-amonengandik jaso ditugun eta gure hurrengokoei pasa nahi dizkiegun gerra horiek difuminatzen ari dira gutxinaka-gutxinaka eta laister batean galduko dute izaera hori. Ikusten dut aldaketa hori jada gertatzen ari dela. Noaingo Batailaren ez dakit zenbagarren urteurrena ospatzen denean... horrek hemengo nafar askori ez dio ezer esaten. Belaunaldi haustura hori erakutsi nahi nuen.

Oteiza ere kritikatzen duzu, frontoiaren espazio hutsean "euskal arimaren eztakizer aurkitu uste zuelako".
Oteiza euskal kulturaren berpiztearen nolabaiteko guru edo aitapontea da; Oteizaren estetika horretan mugitu izan dira asko euskal kulturaren parametroak. Oteizak badu teoria bat, "La teoría del vacío" izenekoa, eta horren haritik Cromlech-aren teoria, esanaz euskaldunek trikuharri horietan existentziaren hutsunea deskubritu zutela. Gero, nonbait artearen maila gorena deskubritu zutelako, baskoek ez dutela gauza handirik egin, bere osotasunera iritsi zirelako.
Hasteko, oso gauza zeremoniotsua da, "el vacío", "el frontón", "el alma euskaldun"... Gure belaunaldian frontoia ez zen pilotan aritzeko, frontoia zen txoko ilun bat porroak erretzen hasteko, edateko... Kendu nahi izan diot Oteizaren teoria horri zeremonialitate hori.

Nori zuzendu zatzaizkio hau idaztean? Nork irakurriko du?
Nik oso argi daukat barrura begira idazten dudala, nire merkatua euskal literatura dela. Euskal literaturako eta euskal kulturako jendearentzat idazten dut. Libeloak-eta egin izan dira erdaraz kanpoko jendeak gure berri izan dezan. Badakit autokritika guztiak bestaldean, barrikadaz bestaldean, oso ondo hartzen direla; gurea lotsagarri uzten duen guztia bestaldean pozaren pozez hartzen dute. Nik argi daukat barrura begira idazten dudala eta nire jendearentzat idazten dudala. Liburuan brometan esaten dut tregua hautsi dela denontzat, niretzat ere tregua hautsi da; eta tregua hautsi denez, neronek ere neureak esango ditut. Baina neureak esango dizkiot nire jendeari.
Ni ez nator bat kritika serioak behar direla esaten dutenekin, "kritikak bai, baina ez daitezela tontakeriak esan". Ez, kritika batzuk serioak izango dira, eta beste batzuk izango dira umoretsuak, ludikoak, kaustikoak eta ironikoak.

Momentu batean aipatzen duzu bakea lortzen bada, "ez dakit ba, jendeak etsiko ote duen Teruel bezalako herri arrunt bat izaten".
Hori batzutan ikusi izan dut, hemengo askoren existentzia-ardatza izan dela "kontentziosoa". Eguneroko egunkarietan aurreneko orrialdean agertze horrek ematen digu garrantzia, ematen digu protagonismoa, eta noizbait gertatuko balitz "kontentziosoa" konpontzen dela eta gurea normalizatu egiten dela, bada, iruditzen zait askoren modus vivendi hori bukatuko litzatekeela. Herri normala izatea ez dakit nahi ote dugun.

Gauzak botatzeko izan duzun gogoa ikusita, hainbat kontuk erretzen zaituela dirudi, suminduta bazeunde bezala. Hala da?
Lehen aipatzen nizun treguaren haustura horrekin dago lotua: tregua hautsi denez, goazen hitz egitera. Badira kolektibo batzuk gurean eta hauei errespetua zor zaie. Presoak hor ditugu, eta oso delikatua da gurean gauza batzuk esatea, oso delikatua da jende asko sufritzen ari delako. Baina norbaitek tregua hautsi du, ETA erakundeak tregua hautsi du... Orduan orain esan ditzagun gauzak, baina esan ditzagun bere gordinean. "Veda" altxatu da, hasi gaitezen hizketan.
Sumindura? Ez dakit nork esaten zuen; uste dut godoek esaten zutela gauzak bitan pentsatu behar direla: lehenengo mozkortuta zaudenean, eta bigarrenean sano zaudenean. Nik mozkortuta nengoenean idatzi nituen eguneroko apunteak, eta horri forma eman nion sano nengoenean. Antzeko zerbait egiteko beharrean gaude denok.

Bi aldarte horiek bereizi dituzu baina nola planteatu duzu idazkera? Esaldi motzak, iradokitzaileak, hitz jokoak... ageri dira sarri.
Liburua laburra da baina elaborazio handia dago atzean. Gaia nolakoa, idazkera halakoa; hori literaturaren lege bat da. Kasu honetan diskurtsoa ezin zen luzea izan, pentsamendu edo gogoeta inkonexoak direlako. Eta inkonexoak diren aldetik, flash modukoak diren aldetik, nahitanahiez mailukadak behar ziren. Horregatik esaldi motzak, sententzia modukoak... pare bat zerbeza hartuta zebilen narratzaile batek diskurtso oso konexoa egiterik ez zuelako. Esaldien artean lotura ez oso logikoak egiteak ahalegina eskatzen du, ideia batzuk, metafora batzuk eta esamolde batzuk lotzeko. Propio hartutako estiloa izan da. Liburu honek 200 bat orrialde izan zitzakeen, baina horrela utzi nahi izan dut, zer pentsatua emateko


Azkenak
Funtsezkoa jendea da

Mundu-mailan antifeministak eta arrazistak diren gorroto-diskurtsoak larriki areagotzen ari diren testuinguruan bizi gara. Mundu zabalean sare sozialek zein agenda
politikoek txertatzen dituzte eskuin-muturreko narratibak. Arrazismoa eta antifeminismoa tokian tokiko... [+]


Lanbroa

Askotan gertatu izan zait etxetik lanbroari so egon ostean, blai bukatuko dudala jakin arren, aterkirik ez hartzea. Zergatik ote? Beharbada, aterkia hartzeko gogorik eza? Beharbada, bustiko ez naizen itxaropena? Kontuak kontu, ondorioa beti berbera izan da. Esaerak dio, euri... [+]


Euskaraz bizitzeko, Euskararen Errepublika

Gogoan daukat, 16 urterekin, Bergarako epaitegi aurrean egindako euskararen aldeko elkarretaratze batean identifikatu ninduela Ertzaintzak lehen aldiz. Euskal Herrian epaitegiak euskalduntzeko aldarria zilegi zela pentsatzen genuen, baina, orduan ere, faltako zen baimenen bat,... [+]


2024-11-22 | Estitxu Eizagirre
Amillubi proiektuak lehen urtea ospatuko du abenduaren 1ean

Zestoako Iraeta auzoko Amilibia baserria eta lurra kolektibizatzeko 100.000 euro batzea falta du Amillubi proiektuak, lehen urte honetan 290.000 euro eskuratu baititu. Biolurrek abiatutako proiektu agroekologiko honek dagoeneko jarri du lurra martxan, sektorearen beharrei... [+]


Gazako %36 guztiz suntsitu dute, base militarrekin lurraldearen kontrola segurtatzeko

Forensic Architecture erakundearen ondorioetakoa da hori, ikusita Israelgo Armadak nola antolatu duen Gazaren egungo kontrola. Suntsiketa maila hori bakarrik litzateke Gazaren kontrola segurtatzeko, zeren eta, berez, txikitze maila askoz handiagoa da lurraldearen gainerako... [+]


2024-11-22 | Andoni Burguete
Etekin egarriak itotzen duenean

Tanta hotzak Valentzian eragindako hondamendiak irudi lazgarriak utzi dizkigu; batetik, izan dituen berehalako ondorioengatik, eta, bestetik, nolako etorkizuna datorkigun aurreratu digulako: halako fenomeno klimatiko muturrekoak gero eta ugariagoak eta larriagoak izango direla,... [+]


Planifikatzen ez duen Nafarroako Energia Planaren kontra alegatu dugu

Nafarroako Energia Planaren eguneraketa oharkabean igaro da. Nafarroako Gobernuak jendaurrean jarri zuen, eta, alegazioak aurkezteko epea amaituta, gobernuko arduradun bakar batek ere ez digu azaldu herritarroi zertan oinarritzen diren bere proposamenak.

Gobernuak aurkeztu... [+]


2024-11-22 | ARGIA
Languneko zuzendari Lohitzune Txarola
“Hizkuntza gutxituen pisu ekonomiko eta estrategikoa aldarrikatu nahi du Langunek”

Azaroaren 26an eta 27an, Langune Euskal Herriko Hizkuntza Industrien Elkarteak eta FUEN Federal Union of European Nationalities erakundeak antolatuta, ‘Hizkuntzen irabazia. Benefits of language industry in the economy’ kongresua egingo da Donostiako Kursaalean. Han... [+]


2024-11-22 | Estitxu Eizagirre
Biriatuko Arbolaren Besta hemen da

Azaroaren 23an egingo dute tokiko arbola, fruitondo eta landare ekoizleen azoka. Horrez gain, egitarau oso indartsua prestatu dute 22 arratsaldetik hasita 23 iluntzera arte: bioaniztasunari buruzko mahai-ingurua, sagarrari buruzko mintzaldia, "Nor dabil basoan?"... [+]


Euskarazko testuak ahots bihurtzen dituen patrikako gailu inteligentea merkaturatu dute

Lup izeneko gailuak testuak ahots bihurtzen ditu adimen artifizialari esker. Hainbat hizkuntza bihurtzeko gaitasuna dauka. Teknologia gutxiko gailua da, hain zuzen aurrerapen teknologikoetatik urrun dagoen jendeari balio diezaion. Ikusmen arazoak dituztenentzat sortu eta... [+]


2024-11-22 | Antxeta Irratia
“Feministon aurkako oldarraldia” gelditzeko indarrak batu dituzte Lizuniagan

Udan izandako indarkeria kasuen gorakada batetik, eta hainbat gizonezkok mugimendu feministak antolaturiko ekitaldiak boikotatu dituztela bestetik, Bortziriak, Xareta, Azkain, Bertizarana, Malerreka eta Baztango mugimendu feministek, erakunde publikoen konpromiso irmoa exijitu... [+]


2024-11-22 | Gedar
Espainiako Gobernuak ez ditu harremanak apurtu Elbit Systems armagintza-enpresa sionistarekin

Espainiako Defentsa Ministerioaren 6 milioi euroko esleipen publikoak jaso ditu aurten enpresak. Margarita Robles ministroaren arabera, urriaren 7tik ez diote "armarik saldu edo erosi Israelgo Estatuari", baina indarrean zeuden kontratuei eutsi diete. Elbit Systemsek... [+]


2024-11-22 | Joan Mari Beloki
Errusofobia lehen eta orain (II)

Sobietar Batasuna desagertu zenetik errusofobia handituz joan da. NBEko Segurtasun Kontseiluaren 2002ko segurtasun kontzeptua oso argia da, eta planetaren segurtasun eta egonkortasunak AEBei erronka egiteko asmorik ez duen estatuen menpe egon behar dutela adierazten du. AEBei... [+]


Eguneraketa berriak daude