Zer moduzko belarria dute haurrek?

Baten bat badago ona duena, baina ez nuen uste belarri kontuan horrenbeste kostatuko zenik. Nire erara edo agian egokiago izan daiteken erara abestaraztea oso zaila egiten zait. Baina azken finean kantuan oso seguru ikusten ditut eta bere erara uzten diet.

Plazarekin duzun lotura ez duzu eteten «Euskaraokea»rekin.

Desberdina da plaza bat edo bestea, telebistakoa arratsaldez eta umeekin delako. Erromeritakoa pertsonalagoa da gure musikarekin egiten saiatzen gara. «Euskaraokea» umeei zuzendua dago eta hain nirea ez den zerbait da.

Min egiten al du zuen abesti bat, haur batek gaizki abesten duenean?

Ez dut uste. Helduekin izan balitz agian, horrelakoetan bere burua jendearen aurrean azaltzeagatik egiten duela iruditzen zaizu. Baina umeek jartzen duten intentzioa jarrita, nik ez dut uste musikari batek haur bat entzunda min hartu dezakeenik. Alderantziz, duten gogoa ikusita nik uste harro sentitzeko modukoa dela.

Musikarekin lotua izango ez balitz saioa aurkeztuko al zenuke?

Ez dakit. «Euskaraoke»ko aukera musika saioa izateagatik atera zaidala argi dago. Besteren bat egitekotan, zer saio mota den ikusi eta agian ez nuke ezetzik esango.

Publiko heldua edo haurren artean aukeratzen ausartuko al zinateke?

Oso desberdinak dira. Nik erromeriak oso gustura egiten ditut, denbora da testigu, zortzi urte baitaramatzagu horretan. Beste zortzi urte ere egingo nituzke trikitixan, gauzak okertuko ez balira behintzat. «Euskaraoke» bat zortzi urtetan egitea ordea, oso gogorra izan daiteke. Gauza desberdinak dira nik uste ezin dela konparatu. Erromeriak bezain beste euskaraoke ez nituzke egingo.

ARRITXU ZELAIA