«Txiskola»ko aurtengo txandak zer du berri?

Aldaketa nabarmenena kontzeptua zabaltzea izan da, ez da txiste liga, umore liga baizik. Gauza berriak ditugu, batzuk lehengo moldean, adibidez «Nazioarteko txisteak» ataleko hizkuntza berriak. Besteak, aldiz, molde berrian, «Txiskolaerabilirikoa» edo «Txiskolarenatarrak» modukoak. Iazko zenbait «txiskolari» taldean integratu ditugu eta orain aktore, kantari edo beste lanetan agertuko dira.

Saioko partehartzaile esanguratsuenak ez dira profesionalak. Zer eragin du horrek produkzioan?

Produkzio aldetik garbi izan behar dira gauzak, gero lehiakideei ere ahalik eta garbien azaltzeko. Lehiakideen gainean egon behar da, askotan zer den kalea eta zer den telebista ez baitute ondo bereizten. Hainbatetan ez dute kontuan telebista Euskal Herri osoari zuzentzen zaiola.

Programak izan duen eraginaz jarraipen zehatzik egin al duzue?

Hainbat herritatik deitu izan digute ea «Txiskola» herriko festetara eraman genezakeen galdezka. Ezinezkoa, noski. Gure «txiskolari» izan direnak ere herri askotatik deitu izan dituzte txiste kontalari gisa aritzeko.

Duela urte t'erdi «belarri handi bat da audientzia eta gorra gainera» zenion. Audientzia hori gabe «Txiskola»rik izango al litzateke?

Gure aldetik bai, baina saioa eskatu zigutenen aldetik ez dakit. Esaldi hori gaur egun telebistan egiten den audientziaren erabilpena azaltzeko esan nuen. Audientziaren datuak, datu guztiak bezala, garrantzitsuak dira. Gauza asko esan arren inorena iristen ez banaiz alferrik ari naiz. Baina audientzia hori nola erabiltzen den beste kontu bat da. Audientzia datuak tranpa dira, datuak eskutan edukita edozein ondorio atera daiteke.

ARRITXU ZELAIA