«Kurdistangoa da orain konpondu beharreko auzia»
Kendal Nezan derrigor aipatu beharreko pertsonaia dugu Frantzian Kurdistango auziaz hitz egiten den bakoitzean; Parisko Institutu Kurduaren presidentea da. Elkarrizketa egiten ari gintzaizkiola jakin dugu Leyla Zana idazle kurduak, Ankarako kartzelan preso gaur egun, jaso duela Europako Parlamentuaren Sakharov saria.
Hizkuntzari dagokionez, hor ere larrutik ordaindu dugu zapalkuntza linguistikoa, baina herritarrek eutsi egin diote hizkuntzaren mamiari, bai ahozko literaturari baita idatzizkoaren atal batzuei ere. Adibidez, hiru bider debekatu izan dute kurdueraz idatzitako egunkaria, baina mantxeta aldatu orduko berragertu izan da. Desagertu egin da azkenik, errepresioa dela eta. Martxoaz geroztik, ordea, martxan da Londrestik, satelite bidez, MEDTV telebista, emigrazio kurduak sortutako katea, herriaren gehiengoaren isolamendua hausteko intentzioz.
Gaur egun, eta Palestinako auzia konponbidean dela ikusirik -nahiz eta zailtasun ugari ageri diren bidean- herri kurduarena da Ekialde Hurbileko arazo nagusia. Eta lasterrago edo beranduago ekin beharko diote nazioarteko erakundeek hori ere konponbidean jartzeari.
Turkian bestelakoa da egoera, gerra dela eta. Herri osoak suntsituta, herritar asko erbestean... Istanbulen bakarrik lau milioi kurdu bizi dira, gerrari ihesi joanak. `Iritzi' delituengatik 178 lagun dira preso, eta beste bost mila ekintza biolentoak burutzeagatik. Errepresioa erabatekoa eta era guztietakoa da. Sobiet Batasuna zenekoan, azkenik, oso sakabanatua dago biztanleria. Aldaketa politikoen eraginez gehienek Armenia eta Kazakhstan aldera jo dute.