argia.eus
INPRIMATU
"Rockaren mundu komertzialean bizi den poeta erromantikoa naiz".
2021eko uztailaren 19a
Elliot Murphy musikariari elkarrizketa
"Rockaren mundu komertzialean bizi den poeta erromantikoa naiz".
Elliot Murphy rock musikari estatubatuarra
Rock-and-rollaren hastapenetako lekuko izatea zorte handitzat hartzen du Elliott Murphyk, era horretan arras musikari ezberdinen eraginak berera ekartzeko parada izan duelako. 1973an lehen diskoa kaleratu zuenetik, ordea, estiloa ahalik eta garbiena mantentzeko ahaleginak egin omen ditu. Parisera joan aurretik, New Yorken aurkitu zuen abestiak konposatzeko behar zuen inspirazioa. Musikan ezezik, luma eta poesian ere aurkitu du babeslekurik.
Ez da hau Euskal Herrira etorri zaren lehen aldia. Euskaldunen artean jarraitzaile asko al dituzu?
Euskal Herrian behin baino gehiagotan izan naiz; iaz esaterako Bilbon eta beste zenbait lekutan eskaini nituen kontzertuak. Euskal Herriko publikoa oso atsegin dut eta benetan oso gustora etortzen naiz, goxo sentitzen bainaiz hemen. Iaz emandako kontzertuetan biziki estimatu nuen jendearen harrera, nire abestiak kantatzen zituen...
Orain urte batzuk EEBBak utzi eta Pariserako bidea hartu zenuen. Zergatik erabaki hau?
Hamabost urtez New Yorken bizi izan nintzen eta haseran asko inspiratzen ninduen. Izatez, nik osatutako kanta askok hiri honekin harreman estua dute; zenbaitetan New Yorkeko poeta sentitu naiz. New Yorkek asko irakasten du, baina une bat iristen da kanpoan beste leku batzuetara ere mugitu nahi duzuna. Europara joan nahi nuen, Paris erreferentzia gune nagusia da... Parisko argiak atsegin ditut eta baita ibaiak zeharkatzen dituzten zubiak ere.
Jende askoren ustez, EEBBetako rock musikari onenetarikoa zara. Ez zara, hala ere, oso ezaguna.
Rock-and-rollak antzekotasun handia du liburuekin. Gehien saltzen diren liburuak ez dute zertan onenak edo interesgarrienak izan, baizik eta jende multzo zabalenarengana iristsi direnak. Rock-and-rollean izen handiko adibideak badira: Rolling Stones, Bruce Springsteen... Hauek berehala bihurtu ziren ezagunak. Lou Reed eta beste zenbaitek, ordea, hasi eta hamabost edo hogei urtera lortu zuten sona. Nik hogei urte inguru daramatzat musika eginez eta hainbat disko ere kaleratu ditut. Jarraitzaile kopuru txikia izan dut baina musikan segitzeko adina bai. Orain egin berri dudan diskoaren bidez, publikoa zabaltzea espero dut.
70eko hamarkadan Aquashow taldean aritu zinen. Nola gogoratzen duzu garai hura?
Beldur handia nuen. Lehen diskoa nuen, ez nekien nola atera behar nuen... Gogoratzen dut grabazio estudioetan oso urduri nintzela... Gaztea nintzen, rock and rollaren ametsak nituen. Gaur, garai hartako amets asko galduak ditut.
Egia al da Bob Dylanek asko eragin duela zure estiloan?
Eragin nagusienetarikoa izan da. Hitzei atea ireki zien lehenetarikoa izan zen. Bob Dylanek hitzei eta musikari garrantzi bera ematen zien. Musikan berak edozein hitz kantatu zitekeela uste zuen eta horrela abesti propioak idatzi zitezkeela.
Duela lau urte amaitu zenuen «Unreal city» diskoa, zenbaiten arabera zure lan onenetarikoa. Zer diozu zuk?
«Unreal City» Frantzian editatu nuen lehenbizi, «12» izenez kaleratu zen eta 24 abesti zituen. Ondoren EEBBetan atera zen, 14 abesti eta «Unreal City» izenez. Diario bat dela esan daiteke eta bertan EEBB-etatik Europara aldegin nuenekoaz ari da. Oso disko berezitzat dut, erabat neronena: kantak, grabaketak, zuzendaritza lanak...
Nola definituko zenuke zure musika?
Zorte handia izan dut, rockand-rollaren haseren lekuko naizelako. Rock and rollaren historian gertatutakoak entzun eta bizi izan ditut: Elvis Presley telebistan lehenengoz atera zenekoa, Beatlesak Ameriketara joan zirenean... Beti saiatu naiz eragin horiek guztiak nirera ekartzeko. Era berean, baina, nire musika garbi mantendu nahi izan dut. Rockand-rolleko mundu komertzialean bizi den poeta erromantikoa naiz.
Musika ez ezik, hainbat poema liburu ere idatzi dituzu. Zerk eraman zaitu idaztera?
Beti idatzi izan dut. Lehenengo diskoa atera aurretik ere idatzi nuen. Velvet Underground taldearentzat abesti bat idatzi nuen «1969 lerro» izena zuena. Bestalde, istorio laburrez osatutako bilduma bat erabili nuen «Cold and electric» diskorako. Orain, istorio laburrez osatutako beste liburu bat idatzi dut.
Egin ez eta egitea gustatuko litzaizukeena?
Arrakasta ikaragarria lortzea amesten dut. Alegia, kanta bat konposatu, munduko txoko guztietako jendeak kantatu eta erosiko duena. Gutxienez bat. Lanean ari naiz hori lortzeko.
ARTOLA, Maite
36-37

GaiezKulturaMusikaMusika modePertsonakMusikoakMURPHY1
PertsonaiazMURPHY1
EgileezARTOLA6Kultura