"Hiruko jaurlaritza porrotera doa, interes batuketa baizik ez da".
Bilboko alkatetza buruan eta maiatza gertu, «ezina ekinez egina»rekin ari da adoretsu «Plentziako bakeroa». «Deia»ko sorrera, EITB eta Bilboko alkatetzarekin borrokan jardun ondoren etxeko paretarekin egin zuen topo, EAJrekin.
Alderdiek herritarren arazoen ehuneko ehun erantzun gura dute. Guk, azken batean, demokrazia `handiagoa' egin baino ez dugu nahi eta hori gaitz samarra da, desoreka-elementurik nahi ez duen estatus quo-a hor dagoelako, burokrazia eta goi mailako botere guneak sortuz.
Une hartan postu ugari eskaini zitzaizkidan: europarlamentari, senadore... Pertsona batek politikan `funtzionari' izan nahi badu, baiezko botoa eman behar dela esaten diote, baiezko boto hori eman eta kitto, milioi bateko soldata jaso hilero... Baina hori inoiz ez zait gustatu. Askatasunaren prezioa oso garrantzitsua da niretzat, alegia, une bakoitzean zuk pentsatzen duzuna esatea. Hori, herri honetan, garestia da, balore handiena da eta ni gustura ari naiz hori ordaintzen. Ni oso diziplinatua naiz, baina «nik agintzen dut eta zuk bete», hori ez da diziplina. Diziplina programa zehatz batekiko mantendu behar da, eta orduko hartan Eusko Jaurlaritzak, EAJren zuzendaritzak, ez zuten bilbotarren borontatea errespetatu.
Udalean ez da inoiz egungo lan gatazka mailarik egon, alkatearen koinatua urteko hamar milioiko zuzendaritza postuan jarri dute oposiziorik egin gabe... Nire koinatua langabezian egon zen ni alkate nintzela. Nepotismoa egiten da, baina hori esateko askatasuna eduki behar da.
Behin printzipio hori onartuta, gure lurraldean ere berdin funtzionatzen du, herritarrengandik hurbilen dauden erakundeek hartu behar dituzte erabakiak. Suedia edo Finlandiako ereduan, zerga guztiak udalari ordaintzen zaizkio eta ondoren udalak zati bat gainean duen erakunde hurbilenari ematen dio. Administrazioa behetik gora egin behar da, eta ez alderantziz.