"Hobekuntza" mailarako proiektu berria AEKk
"Segituan", euskalduntzearen goi-mailak urratzen
Garai bateko "Mintza Praktika'' Hobekuntza dugu gaur egun. Arlo horri ere heldu nahi izan dio AEKk "Segituan'' izeneko lanaz.
Gipuzkoako Didaktika Taldea da zeregin hau bere gain hartu duena eta berarengana jo dugu proiektua zertan den jakin ahal izateko. Gure galderei erantzuteko prest aurkitu ditugu parte hartu daten lau pertsonak. Ez dute argazkirik nahi izan "Hobe anonimatoan segitzea, Didaktika Taldearen lana da eta kitto" baina erantzunak grabatu eta hauek dira emaitzak.
ARGIA.- Nondik nora sortu da lan honi ekiteko asmoa?
AEK.- Aspalditik dator irakasleen partetik hobekuntza mailarako material eskakizuna. Baina ez da egi-egia materialik ez zegoenik, baizik eta zegoenak ez zituela betetzen irakasleen asmoak; batetik lortzen ziren emaitzak ez ziren behar bezain onak eta bestetik klaseko jardunak askotan aspergarri eta astunak gertzatzen ziren. Eskaera hau dela eta galdetegi bat zabaldu zen Gipuzkoa mailan eta jaso ziren erantzunak bat zetozen zenbait puntutan hala nola lortzen zen hikuntzaren artifizialtasuna, kalean euskaldunekin komunikatzeko eragozpenak, e.a. Guzti honek pentsaerazi zigun oinarrizko prozesuan jadanik martxan zegoen metodologia komunikatiboaren inguruan saio bat egin zitekeela; bazela hobekuntzaren planteamendua berriztatzeko garaia.
A.- Berriztapena diozue. Zertan datza bada, berriztapen hori?
AEK.- Gure ustez, hobekuntzan lantzen diren zenbait gauzak urrundu egiten dute ikaslea errealitatean erabiltzen den hizkuntzatik. Aditza jakin behar dutela eta, denok aritu gara behin baino gehiagotan kuadroak lantzen eta hutsuneak betetzen, akatsak zuzendu edo itzulpenak bezalako ariketak jo ta ke egiten. Hau kasu konkretu bat besterik ez da, baina egoeraren adierazgarria aldi berean. Berriztapen horren abiapuntua zera izango litzateke orduan, ikasleak benetan zer behar duen zehazten hastea. Guk azterketatxo bat egin dugu ildo horretatik, lotsa handirik gabe aitortzen badugu ere zeregin horren mardultasunak superatu egin gaituela hainbat aldiz
A.- Ideia orokor hori nola zehazten da materialean eta eskola-orduetan?
AEK.- Hizkuntza errealaren hurbilketa egin behar badugu, bistakoa da ikaslea bera ere errealitatera hurbildu egin beharko dela. Aukera izan behar du ikasitakoa praktikan jartzeko; beraz, libreki erabiltzeko une horrek garrantzi haundiagoa hartzen du etapa honetan behe mailetan baino. Horretarako klaseko ariketekin batera, errealitatean kokatutako aktibitate zabalagoak egitea beharrezkoa iruditu zaigu. Momentu honetan, hizkuntza gauzak egiteko bitartekoa du ikasleak, hau da, euskara berea egiten hasten da lau ormetara- mugatu gabe. Hitz batean, hiztunak behar ditugu eta ez "jakintsuak". Azpimarratzekoa da bestalde, kanpoko aktibitate hauek kalean izan dezaketen eragina, euskararen presentzia haunditzen dutelako batetik eta euskara ikastea gauza erakargarri bihur dezaketelako jendearen aurrean bestetik.
A.- Ekintzak egitea beharrezkoa dela aipatu duzue, baina nola planteatzen dituzue ekintza horiek, zeren arabera aukeratzen dituzue?
AEK.- Ezer baino lehen, esan beharrra dago bai ekintzen kasuan bai hizkuntz edukien lanketan, aukerak eskaintzea dela gure ideia. Irakasle eta ikasleek behar eta interesaren arabera erabakiko dute azken finean nola antolatu klaseko martxa. Guk gure aldetik, proposamenak egiten ditugu, gure ustez komenigarri eta egingarri diren aktibitateak eskainiz. Ez dugu egunez eguneko programaziorik eskaintzen, baina bai horretarako lagungarri izan daitezkeen ideia eta materialak.
A.- Zein itxuraz eta noiz aurkituko dugu lan hau kalean?
AEK.- Lana unitateka aterako da eta lehenengo ehun orduak hornitzeko sei unitate prestatzeko asmoa dugu. Hauek eta dagozkien zintak abendurako egongo dira kalean. Helburua hogeitalau unitate ateratzea da hobekuntzako laurehun orduak bete ahal izateko.
A.- Epe luzerako lana beraz.
AEK.- Bai, halere argi utzi nahi dugu Hobekuntzan oraindik lan mardula gelditzen dela egiteko eta lan hau hasierako pausua besterik ez dela.
Peru UNZUETA
45