Espetxeak berak eta espetxe erakundeek ez dute "inolako" argibiderik eman, Salhaketak nabarmendu duenez. Arduradunek "erantzun aktiborik" ez ematea "argi eta garbi, zigorgabetasun-estrategiaren parte da" salatu du. Gogoratu du kartzela kanpoan salatzeko baldintzak "gero eta mugatuagoak eta kriminalizatuagoak" direla, "salaketa- eta borroka-tresna guztiak debekatzen dituen alarma-egoera dela eta". Gehitu du pandemiak asko zaildu duela barruti-kanporako komunikazioa, "hortaz, nekeza egiten zaigu abusuak publiko egitea".

Pandemia kartzela barrutik

Salhaketak oroitarazi du pandemia garaian zein den presoen eta familien egoera: "Hilabete asko dira presoak kanpoan gertatzen direnetik erabat isolatuta daudela; ez dute inolako harreman zuzenik senideekin ezta babes ingurunearekin ere. (...) Inkomunikazio krudel honen aurrean antolatzen ari diren familiak egoera oso latzean daude". Hauek "eskubide minimoak" eskatzen dituztela aldarrikatu du, "barrukoekin gutxieneko kontaktua izateko; izan ere, heriotzek, beste behin ere, erabateko deskonexio horren ondorioak direla baieztatzen dute".

Zigor Olabarriak erreportaje honetan bildu ditu euskal presoek gutunez azaldu dituzten pandemiako bizipenak.

Salhaketak galderak hauek zuzendu dizkiete arduradunei: "zer egiteko asmoa dute Zaballako espetxeko arduradunek? Presazko prebentzio-neurriak hartuko dira gertaera oso larri horiek ez errepikatzeko, kasu guztietan aurreikus daitezkeenak eta saihestu daitezkeenak, ala presoek eskatutako harrera-pisuen eta arreta psikologiko eta sanitarioaren baliabideak ez inplementatzearen eta pasibotasunaren alde egiten jarraituko dute? Zer motatako profesionalen eskuetan daude espetxeratuak?".

Astebete barrurako deitu du elkarretaratzea: urtarrilak 12, 12:00etan Andra Maria Zuriaren plazan.

Irakurri "Zaballako Olentzerok (beste) hildako bat opari" artikulua.