Espainiako Estatuan, pentsioen urteroko eguneratzea gizarte-segurantzaren egoera finantzarioaren menpekoa da. Pentsioak kalkulatzeko sistema hau erabiltzen duen Europar Batasuneko herriale bakarra da, gainontzekoek prezioen edota soldaten gora-beherak kontuan hartzen baitituzte, El País-ek iragan urtean jaso zuenez.
2013tik, Espainiako Estatuko pentsioak gizarte-segurantzaren osasun finantzarioaren araberakoak dira. Ezarritako ekuazioaren arabera, ezin da inoiz Kontsumo Prezioaren Indizetik (KPI) %0,5 baino gehiago igo urtean, ezta %0,25 baino gutxiago jaitsi ere.
Pentsioen zenbatekoa kalkulatzeko soldata edota prezioen igoerak kontuan hartzen ez dituen Europar Batasuneko estatu bakarra da. Adibidez, Erresuma Batuan prezioak, soldatak eta Barne Produktu Gordina hartzen dira kontuan; Frantziako Estatuan prezioak; Danimarkan, Suedian eta Herbehereetan soldatak; Belgikan prezioak eta bizi maila; eta Portugalen prezioak eta Barne Produktu Gordina.
Egia da Espainia Estatuko kasuan, diru-sarrerak kotizazioaren bidez neurtzen direnez, eta hori soldatek baldintzatzen dutenez, zeharkako eragina daukatela soldatek, baina EBko gainontzeko herrialde gehienek ez bezala, Espainiako Estatuak ez du bizi osoko kotizazioa kontuan hartzen pentsioak kalkulatzeko, langilearen azkeneko 25 urteetako lan-bizitza baizik.
Hori onuragarria izan zitekeen pentsiodunentzat, izan ere, pentsioak kalkulatzeko kotizazioaren denbora-tartea geroz eta laburragoa bada, orduan eta altuagoak izan beharko lirateke jubilazioaren ondoko irabaziak. Baina egungo egoera prekarioa kontuan izanda, baita aurreikuspen txarrak ere, pentsioak gizarte-segurantzaren egoera finantzarioaren araberakoak izateak pentsiodunen erosahalmena galtzea dakar.
Gainera, pentsioen zenbatekoa kalkulatzen duen kotizazioaren urte kopurua zabaldu egin da azken urteetan: 2012ra arte, lan-bizitzako azken 15 urteak hartzen ziren kontuan, eta geroztik, denbora-tarte hori luzatu da aipatutako 25 urteetara iritsi arte. Horrez gain, egungo legeak jubilaziorako adina atzeratzeko joera dauka. 2013an 65 urtean zehaztu zen erretiroa, eta 2027an 67 urteraino iritsiko da.
Beraz, gizarte-segurantzaren egoera prekarioak zuzenean eragiten die pentsiodunei. Autoritate Fiskalak iaz kalkulatu zuen pentsiodunek %7ko galera izango zutela erosahalmenean 2022ra arte. CCOO sindikatuak beste ehuneko bat eman zuen ordea: galera %15ean kokatu zuen datozen 10 urteetan, eta Nazioarteko Diru Funtsak (NDF), zeinak denbora-tarte zabalagoa hartzen baituen, kalkulatu zuen 2050ean pentsiodunen erosahalmenaren galera %30ekoa izan daitekeela.