Elikagaiak ongi xurgatzeko arazoak dituenez, nutrizionista batetik bestera ibili da Maddi. Orokorrean oso esperientzia txarra izan duela kontatu du. Maddi asmatutako izen bat da gogorra egiten zaiolako gertatutakoaz mintzatzea eta soilik gertukoek ezagutzen dutelako bizitakoa.

"Duela bost urte energia arazoak izaten hasi nintzen; oso nekatuta nengoen eta ez nintzen ia etxetik ateratzen", kontatu du. Oraindik ez daki oso ongi zergatik den, baina ez dituenez elikagaiak ongi xurgatzen, bitamina falta eta anemia arazoak ditu Maddik. Medikuaren bidez ez zuenez irtenbiderik aurkitzen, nutrizionista pribatu batera joatea erabaki zuen.

Lehenengo saioa "oso gogorra" izan zela kontatu du: "Hasieran kontatu nion nire helburua energetikoki berriz ongi egotea zela, baina berak ez zidan kasu handirik egin eta segituan biluzteko eta pisatzeko eskatu zidan". Hortik aurrera "oso deseroso" sentitu zela nabarmendu du: "Lodiegi nengoela esan, eta argaldu beharra nuela agindu zidan". Horretarako, dieta "zorrotz" bat prestatu zion.

Hilabete batzuetara, kontsultara itzuli zen, eta nutrizionistak nola sentitzen zen galdetu zion: "Egia esan, ez dakit oso ongi zergatik, baina energetikoki oso ongi nengoen. Orduan, esan nion gustuko ditudan gauzak egiteko gogoa nuela berriz". Nutrizionistak biluzteko eta pisatzeko eskatu zion berriz: "Osasun aldetik hobeto egon arren, esan zidan ez nuela hobetu ez nintzelako argaldu, baina nire helburua ez zen hori". Orduan, nutrizionistak berriz dieta aldatu, eta “askoz zorrotzagoa” zen dieta bat jarri zion.

Ordura arte Maddi “oso ongi” sentitzen zen bere gorputzarekin eta ez zion garrantzi handirik ematen loditzeari edo argaltzeari. Hala ere, egun horretatik aurrera fisikoarengatik kezkatzen hasi zen: "Hasieran esaten nuen dieta jarraitzen nuela osasuntsuagoa zelako eta energia gehiago nuelako, baina gerora ikusi dut faktore horrek nire inguruan dauden beste faktore askorekin batera eragin handia izan zuela nigan eta ordutik etengabe argaldu nahi nuela eta elikadura nahasmendu bat garatzen ari nintzela".

Pare bat kontsulta gehiago izan zituen nutrizionista horrekin, baina urte baten ostean uztea erabaki zuen: "Janariaren bidez kudeatzen hasi nintzen nutrizionistak eragiten zidan antsietatea". Hortaz, nutrizionistak esandako gauzekin eta interneten aurkitutako edukiarekin bere kabuz jarraitu zuen: "Oso ongi ezagutzen nuen teoria, baina hala ere, lodifobiaren tranpan erori nintzen".

Nutrizionista asko probatu ditu, baina orokorrean antzeko jarrerak dituztela salatu du: "Batzuetan disimulatzen saiatzen diren arren, haien helburua beti da zuk argaltzea". Gaineratu du lehenengo kontsultetan faltan botatzen dituela galdera asko: "Ez didate galdetzen nola sentitzen naizen jaten dudanean, emozioek zer-nolako eragina duten nire elikaduran, zer-nolako ohiturak ditudan, ea pisatu nahi dudan edo ez, ea elikagairen batek beldurra ematen didan eta beste gauza asko".

Kontsulta batzuetan nutrizionista batzuek alor emozionalean interes handiagoa jarri duten arren, bigarren saiotik aurrera pisuan "asko" zentratzen direla uste du: "Behin, oso pozik atera nintzen nutrizionista batetik jateko ohiturei lotutako galdera asko egin zizkidalako, baina bigarren saiotik aurrera bere interes bakarra nik argaltzea zen".

Horregatik erabaki du ez duela deus jakin nahi nutrizionisten inguruan. Urte batzuk pasa dira erabaki hori hartu zuenetik, eta gaur egun Maddiren helburua da janariarekin duen harremana lantzea eta jateko ohiturak aldatzea: "Lagunen eta psikologoaren laguntzari esker lasaiago bizitzeko urratsak ematen ari naiz".