Jakintza guztiak elkarren artean lotuta daudela irakurri izan dut noizbait. Filosofia eta literatura, kimika eta psikologia, fisika eta kirol hezkuntza… Badira matematika eta artea elkarren artean lotzen dituztenak ere.

Escherren arte magiko eta matematikoari buruzko hitzaldi batean egon nintzen atzo. Artista grafikoa izan zen Maurits Cornelis Escher. Ezer gutxi zekien matematikari buruz. Hala ere, hainbat kontzeptu matematiko azaldu zituen bere marrazkietan. Ikuslea ezustean harrapatzea gustatzen zitzaion. Ezinezko irudiak marrazten zituen, ohikoa den perspektibatik kanpo daudenak.

Esango nuke niri ere gustatu egiten zaidala gauzak ohikoa den perspektibatik kanpo aztertzea, eta horregatik bihurtu nintzela kazetari. Ez dudalako sinesten gertaerek bertsio bakarra dutenik, ezta historiak, gatazkek edota edozein jazoerek.

Mundu arraroak, eta gureak bezain posible diren espazioko egitura berriak sortzen zituen Escherrek marrazkietan. Errealitateari begiratzeko modu bat baino gehiago baitago, horietako asko ezezagunak izan arren.

Aurkezten zaizkigun ikuspuntu eta bertsio ofizialekin bat ez datozenei ere ahotsa eman behar zaiela uste dudalako ikasi nuen kazetaritza. Eta pentsatzen dudalako, egia bakartzat saltzen diguten horren gainean zenbait buelta ematea beharrezkoa dela, Escherrek egiten zuen bezala.

Iruditzen zait, Audientzia Nazionaleko Carmen Lamelak ere ondo egingo lukeela horrelako bueltaren bat edo beste emango balu.