"Mohamed dut izena, eta hauek Nur eta Janis dira, nire seme-alabak. Arabiarrak gara eta duela hiru aste iritsi ginen Dahuk-era Mosuldik. Amerikarren koartelgo internet-kafea eramaten nuen han; 'Moha' deitzen zidaten denek. Baina gerrak eztanda egin zuenetik gauzak biziki okerrera joan dira Mosulen. Etengabeak dira eztandak edo tiroketak orain, eta horiek utzitako gorpuak kalean gelditzen dira, egunez askotan".

"Mohamed dut izena, eta hauek Nur eta Janis dira, nire seme-alabak. Arabiarrak gara eta duela hiru aste iritsi ginen Dahuk-era Mosuldik. Amerikarren koartelgo internet-kafea eramaten nuen han; 'Moha' deitzen zidaten denek. Baina gerrak eztanda egin zuenetik gauzak biziki okerrera joan dira Mosulen. Etengabeak dira eztandak edo tiroketak orain, eta horiek utzitako gorpuak kalean gelditzen dira, egunez askotan.

Orain dela aste batzuk, Janis-ek emakume baten gorpua topatu zuen eskolarako bidean… Ez, ez da Mosul seme-alabak hazteko toki aproposa, horregatik etorri gara Kurdistanera. AEBetara joaten saiatu nintzen aurrena baina, beraientzat lan egin badut ere, ez daukat bisa lortzeko inolako aukerarik. Bestalde, ezingo dugu inoiz gure etxera bueltatu, amerikarrentzat lan egin dudalako.

Janis eta Nur Dahukeko arabiar eskolara joaten dira orain, baina nik ez dut lan egiteko aukerarik hemen, kurdueraz ez baitakit.

Ez dakit noiz arte egon ahal izango dugun hemen. Ziurrenik, Siria edo Egiptora egin beharko dugu ospa, baina momentuz hemen gaude. Eta bizirik".