JxCat, ERCk eta CUPek adostuta, hauteskundeen ostean Kataluniaren autodeterminazio eskubidea osoko bilkurara eramango dute ez legezko proposamen gisa. Hau da, horrek erran nahi du Legebiltzarraren posizio politikoa agertzeko erabakia besterik ez dela, ez duela inongo eragin zuzenik legedian.

Pedro Sanchezen gobernuak, aldiz, berehala jarri zuen helegitea Auzitegi Konstituzionalaren aurrean eta honek eztabaidarako onartu zuen. Ondorioz, auzitegiak erabakitzen duen bitartean, ezin da proposamen zehatz hori tramitatu.

Kataluniako Legebiltzarreko lehendakari Roger Torrentek aldiz, eztabaida bideratuko duela iragarri du, esanez bera ez dela “diputatuen zentsore izango” eta haiek proposatzen dizkioten gaiak bideratu egingo dituela. Bigarrengoz ohartarazi du Konstituzionalak Legebiltzarreko Mahaia, adieraziz desobedientziak hainbat zigor ekar ditzakeela, horietan artean penalak.

Lehen bai, orain ez; Katalunian ez, EAEn bai

Orain eztabaidatu ezin dena, ordea, sarri eztabaidatu da Kataluniako Legebiltzarrean. 1989an, esate baterako, bere burujabetzaren aldeko ebazpena onartu zuen eta segidan beste zazpi aldiz ere onartu dira autodeterminazio eskubidearen aldeko testuak.

Eusko Legebiltzarrak ere makina bat aldiz onartu ditu autodeterminazioa edo erabakitzeko eskubidearen aldeko ebazpenak, 1990ean egin zuen lehenbizikoa eta azkena aurtengo apirilean bertan. Inoiz ez zaio bururatu Espainiako inongo aginteri adierazpen hauek inpugnatzea.

Orain, ordea, Espainiako Gobernuak erabaki du Kataluniako Legebiltzarreko zentsore izan daitekeela eta nahi duenean eztabaida bat oztopatzen du Auzitegi Konstituzionalean helegitea jarriz, edo erabaki bat baliogabetzeko eskatzen du. Azken asteetan, aipatzen ari garen oraingoaz gain, legebiltzar honek onartutako beste bi ebazpenen aurkako helegiteak jarri ditu konstituzionalean: batean, legebiltzarrak Espainiako Erregea arbuiatu zuen, eta bestean, azaroaren 22an “Kataluniak bere etorkizun politikoaz erabakitzeko duen eskubidea” onartu zuen.