Independentismoak berriz erakutsi du gehiengo dela Katalunian. Errepresioaz gain, eta mehatxuak, gerra zikina, preso politikoak, erbestea eta 78ko erregimenaren zerbitzura dagoen justizia egonagatik ere, Parlamenta Rajoyk bahituta izan duen arren, JxCAT, ERC eta CUPek gehiengo osoa dute.
Ciudadanosek behin eta berriz esango du, temati, galtzaileen arteko paktu bat dela eta Arrimadas dela presidente legitimoa. Faltsua: Cs-ek, IBEXen eta Espainiako Gobernuaren alderdiak –Albiolek PP eraman baitu erabateko hondamendira–, PP eskuinetik aurreratu baizik ez du egin. Baina ez du Katalunian irabazi, onartu behar den arren emaitza indartsuak izan dituela. A-21eko boto-kutxek nabarmentzeko hainbat mezu utzi dituzte: Cs-en gorakadak kezka sortzen du, eskuin kontserbadoreena ordezkatzen duenak hiri langileenetan irabazi baitu modernotasunez mozorrotua. Baina bereziki, boto-kutxek bloke errepublikarra eta bere presidente eta Govern legitimoak are gehiago legitimatu dituzte, urriaren 27an independentzia aldarrikatu zutenak hain zuzen. Errepublika katalana eraikitzen hasi behar dira, baina testuingurua ez da erraza izango.
Gorenak independentismoaren kontrako auzi orokorra zabaldu du, sorgin ehizak amai dezake buruzagi guztiak espetxeratuz, orain giltzapean daudenez gain. Auziak bere baitan dauka pieza nagusia harrapatzea: Kataluniako presidente legitimoa Belgikan dago eta Kataluniara itzuliz gero seguruenik atxilotua izango da berehalakoan. Egoera horretan, Europak entzun egin behar du. Europarik gabe, demokrazia Katalunian bideraezina izango da. Halaxe izan da 155arekin. Katalanek ez dute sobera motibo Europar Batasunaz fidatzeko, itsu eta gor dauden estatuen klubaz. Baina ez dute beste aukerarik. Edo fidatzen dira, edo garaitua izan den 155aren blokeak Kataluniako nazioa deuseztatuko du hamarkada askoan.
Independentismoak, bere aldetik, Governa azkar osatu eta hasi beharra dauka lanean zatiketarik eta interes alderdikoirik gabe. Eskuzabaltasuna eta inteligentzia beharrezkoak izango dira.