PPren gobernuak bultzatutako erreformaren gakoetako bat 9/2103 errege dekretua da. Haren arabera, murriztu egin ziren energia berriztagarrien ekoizleei –besteak beste– ematen zitzaizkien ordainsariak, argindarraren tarifa gehiegi gizentzen zutela argudiatuta. Neurriak milaka inbertsiogile eta ekoizleri egin zien kalte, eta Espainiako Gobernuaren aurkako prozedura judizial asko eragin zuen.

Espainiako Auzitegi Gorenean 500 helegitetik gora aurkeztu ziren aipatutako dekretuaren aurka. Abenduaren 21ean, auzitegi horrek zalantzan jarri zuen PPren erreformaren zenbait alderdik Espainiako Konstituzioarekin bat egiten ote zuten. Alta, Konstituzio Auzitegiak abenduaren 17an hartua zuen erabakia: 9/2013 dekretua ontzat jotzea. Azpimarratzekoa da PPren esku dagoen Murtziako Gobernuaren helegite bati erantzunez eman zuela epaia Konstituzionalak.

Epaiak arrazoi ematen dio Espainiako Gobernuaren argudio nagusiari: krisiaren ondorioz ustekabean handitu zen tarifa-defizita, eta horri aurre egiteko neurriak hartu behar ziren. Salaketa ipini dutenen ustez, segurtasun juridiko printzipioa urratu da, baina auzitegiak esan du araudia aldatzea zilegi dela “interes orokorreko” arrazoiak badira. Epaileek emandako argudioak ahultzat jo dituzte askok, epaiaren aurkako botr partikularra eman duten Auzitegi bereko hiru epaileek barne.

Konstituzionalak dio, halaber, operadoreek gai izan behar zutela erreforma aurreikusteko, espero baitzitekeen halako zerbait gertatuko zela. “Aktibitatea 2011n hasi zuen ekoizle baten kasuan, esaterako, baliteke hala izatea, baina bere instalazioa 2007 edo 2008an, Estatuko Aldizkari Ofizialarekin berme eta guzti, ipini zuen norbaitek inola ere ezingo zuen aurreikusi zer nolako araudi aldaketak gertatuko ziren”, dio milaka kalteturen interesak defendatzen dituen Daniel Pérez abokatuak.

Luxenburgoko Auzitegiak dekretuaz esango duenaren zain daude, honenbestez, Espainiako Gobernuaren aurkako salaketa jarri zutenek. Horien artean, beste herrialde batzuetako zenbait konpainia handi.