Poliziak kaleak hartuak dauzka, nora begiratu eta han kasko gorriak auzoko kaleak itxiz. Metro gutxi batzuk ibiltzeko ez bada, kotxeak momentu horretan ez dauka erabilerarik. Kotxetik jaitsi eta oihuak entzuten ditut han-hemenka. Nere bizilagunak, transformadore aurrean, herri harresi formatuan ikusten ditut. Orain hasi naiz ondo ulertzen zer gertatzen den. Poliziak, gaurkoan, gure auzoari elektrizitatea ahalbidetzen dion transformadore elektrikoa bahitu nahi du. Arrazoi horregatik auzotarrak modu baketsuan transformadorea babesten gaude, bertara gerturatu diren adiskideen animoen artean. Erresistentzia pasibo horren aurka, poliziaren jarrera oldarkorra: porrazoak, oihuak, zalapartak, korrikaldiak, atxilotuak, jipoituak... Errekaleor auzo askea, argi indar gabe usten duten sei bat ordutako tentsiozko gertaerak.

Gaur egungo gizartean, etxeek, gutxieneko duintasun batera iristeko, elektrizitate beharra daukate. Nola utz ditzake alkate batek bere herria argi indar gabe? Zergatik utzi du Maialen, hilabete gutxi batzuk dauzkan auzoko biztanle gazteena, biberoirik gabe? Nola mugituko da bere paseoak ematera Lourdes, 76 urteko auzotarren amona, bere gurpildun ahulki elektrikoa entxufatzeko aukerarik ez badauka? Nola sukaldatu? Garbitu? Alkateak herria pentsamendu ilunetan murgilduta utzi nahi izan du; Maialen iluntasunean utzi du negarrez.

Onezkero ahaztua neukan duela sei ordu lanera joan behar neukala! Telefonoa atera eta patroiari deitu diot... Piiiiiii.....piiiii... jabeak telefono deia eskegi egin dit, berriz deitzera nindoanean, wasap mezua jasotzen dut! “Kaleratuta zaude, ez etorri berriz lanera”. Izerdi batean esnatzen naiz, amesgaiztoa izan da, azken astean errepikatutako errealitatezko amesgaiztoa.

Hasierako shock egoera horretatik aterata, auzotarrek gure burua defendatzeko kontzientzia hartu dugu. Are gehiago Urtaran alkateak guk kaleratzeko erabilitako argudioak entzuterakoan: gure segurtasunaren izenean, polizia bidaltzen du gu jipoitzera eta elektrizitatea moztera; ondoren negoziatu ez dugula nahi esateko.

Beste behin ikusten dugu nola darabilten gobernariek polizia, soilik beraiek daukaten biolentziaren monopolioaz, herriaren aldarrikapen eta eskaerak zapaltzeko. Kapitalaren estatu sistemak, herriak bideratu eta bere izenean aldarrikatzen dituen alternatiba hauek odol hustu nahi ditu; kimuak moztu nahi ditu. Kapitalaren interesak babesteko aitzakiaz, 150 biztanleko herri bat indarraz erasotu eta argirik gabe uztea zilegi al da? Hori da herria babestea?Hau da demokrazia edo Erdi aroko asedioa al da?

Agintariek, eta kasu honetan Urtaranek, modu sistematikoan darabilten biolentziazko jokaera da honakoa. Herriak babesteko asmoz sortu eta indarra hartzen duen proiektu ororen kontra biolentziaz erantzuten besterik ez dakite. Dirudun burgesiak eta gobernariek ez dute nahikoa gizartearen gehiengoa soldata eta bizitza prekarioetara bideratzearekin; horrekin nahikoa ez eta jendea prekarietate horretatik ateratzeko aukerak sortzen dituenean, gobernariek bere morroiak bidaltzen dituzte jendea jipoitzera eta etxeetatik kaleratzera. Konstituzioak dioenaren aurrean, “non jende oro etxe duin bat edukitzeko bermea behar duen”, agintarien nortasuna: hipokresia, prepotentzia eta gezurra da. Urtaranek bere benetako izaera eta printzipioak agerian utzi ditu eta ez legoke gaizki aurrerantzean Urtaran “Trump-as” goitizena jartzea.

Errekaleor auzoan garbi daukagu beste gizarte eredu bat eraikitzen ari garela eta mehatxu jarreretatik urruti dagoen eguneko batean bizi garela. Eguneko jardun eta etorkizunerako gidalerro autogestioa, elkar-zaintza, asamblearismoa eta botere erlazio eza dauzkagu. Horrek bai beldurtzen dituela gaur egungo kapitalaren agintariak, herriak beste eredu batean funtzionatu dezakeela ikusteak.

Arrazoi horregatik luzatzen diogu deia jendeari, Gasteizen, ekainaren 3an, 17:30etan, egingo den manifestazioara etor dadin. Herriak argi du bere esku dagoela benetako boterea, eta herriak argi du berak bakarrik defendatu dezakeela bere burua.