Damutuak
Iragan asteburuan izan genuen Euskal Preso Politikoen Kolektiboak burutu duen eztabaidaren inguruko emaitzen berri, eta kontaezinak dira ordutik hona horren aurrean sortutako erreakzioak eta deklarazioak.
Kolektiboak onartutako proposamenak ontzat emango du, hemendik aurrera, preso bakoitzak aukeratu ahal izatea ze urrats emango duen espetxe legediaren aurrean onurak lortzeko orduan.
Guk pentsatzen dugu EPPK-k irakurketa politiko bat egiten duen neurrian, zilegi dela kritika politikoa ere egin ahal izatea, erabakiak izan ditzakeen ondorioez ohartaraztea eta preso politikoen batasunaren kalterako izango dela eta, ondorioz, haien babesgabetasuna handituko duela esatea.
Ez da hori, ordea, idazki honen helburua, izan ere, horrelako irakurketak egiteko aukera eduki baitugu lehenago eta edukiko baitugu etorkizunean ere, jarrera politikoak ez direlako egun batetik bestera finkatzen, denboran luzatzen diren dinamiken bidez baizik. Kezka handia sortu digute batzuek, gehienetan anonimotasunetik eta sare sozialen bitartez, EPPK-ren zuzendaritzaren proposamenari “baiezkoa” eman zioten presoen aurka zabaldutako hainbat mezuk: “Damutuak”, “221 preso arrunta gehiago”, “traizioa”…
Eztabaidaren parametroekin ados egon ez arren (2012an hasitako presio kanpaina, komunikabideen jokabidea, kalean konfrontazio ideologikoa saihestu izana kaletik eztabaida baldintzatzen zen bitartean, espetxeko gradu sistema ez ezagutzeko blokeo informatiboa…), ezin dugu gure patio-kideak izan direnen aurkako antzeko erasorik inolaz ere onartu.
Ezin dugu ahaztu haietako batzuk, gaur egun desadostasun ideologikoak izanda ere, gure sostengua izan direla kartzelan egon garen bitartean, etsaiaren aurrean gurekin batera plantoak, gose grebak, itxialdiak eta beste hainbat ekimen burutu dituztenak direla, une gogorretan guregatik kezkatu direnak. Ezin dugu ahaztu haietako asko urte mordo daramatzatela preso edota kondena luzeak dituztela betetzeke, eta inoiz damutu ez denari ezin zaiola damutua deitu.
Bestetik, ez zaigu bidezkoa iruditzen egungo egoeraren ardura nagusia beraien bizkarrean jartzea ezta hain modu zorrotzean epaitzea. Baiezkoa eman duten presoen artean badago konbikzio osoaz eta ilusioz jokatzen duenik, badago pelikularen amaiera gustuko izan ez arren puntu honetara helduta ontzat eman duenik, badago bere indarren mugara iristen ari denik eta damutu gabe beste bide batzuk jorratu nahi duenik. Edozein kasutan, damutzen ez den inor ez da damutua.
Ezin dugu ahaztu haietako batzuk, gaur egun desadostasun ideologikoak izanda ere, gure sostengua izan direla kartzelan egon garen bitartean, etsaiaren aurrean gurekin batera plantoak, gose grebak, itxialdiak eta beste hainbat ekimen burutu dituztenak direla, une gogorretan guregatik kezkatu direnak
Ez dezagun bilatu egoeraren ardura kate-begi ahulenean, benetako arazoa kalean baitago. Ez bagara gai herri mugimendua indartzeko egoera honek ez du bueltarik izango. Ezin diegu presoei eskatu guk egiten ez dugun ahalegina, ezin diegu presoei gehiago eskatu herri mugimendua indartzeko behar bezain beste egiten ez dugun bitartean. Inork ez zukeen ausardiarik izango presoei espetxe legedia onartzea eskatzeko kalea pil-pilean mantentzeko gai izan bagina 2009a eta gero.
Amnistiaren aldeko borrokari dagokionez, mundu guztiari eskatuko geniokeena bere ekarpena antolakuntzaren bitartez egitea da. Proiektu hau aurrera ateratzeko ez da nahikoa bizkarrean zaplada ematea ezta urtean birritan edo hirutan manifestatzea. Potentzialtasun handiko apustua egin dugula ziur gaude, baina bizi dugun egoera zailean ekarpen konstruktiboek berebiziko garrantzia hartzen dute. Hori zor diegu gugan konfiantza jarri duten guztiei, batez ere haien babesa modu publikoan eman diguten errepresaliatu politikoei eta, oso bereziki, Kolektibotik kanpo dauden lau presoei, haien kemena gure indarra delako, gure indarra haien arnasa delako.
Hasi garen moduan bukatuko dugu, kritika politikoa zilegi dela esanez, eta norbaitek kontra egin nahi badigu argudioak eman beharko dituela baieztatuz. Baina ez dezagun perspektiba galdu, eta Estatuak preso, deportatu eta iheslari politikoei puntilla emateko ahalegin berezia egiten ari diren honetan, beraiekiko errespetuz joka dezagun.
Artikulua
Fernando Lizeaga
Ziortza Fernandez Larrazabal
Jon Beaskoa
eta Sendoa Juradok sinatua da.
(Preso politiko ohiak eta amnistiaren aldeko militanteak)
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Jakin nahi nuke nola bozkatu duten ene herriko bizilagunek azken hauteskundeetan. Jakin nahi nuke norekin hartzen dudan goizeko kafea herriko ostatuetan. Ulertu nahi nuke zergatik izan diren emaitza horiek Iparraldean.
Salvador Illa Generalitateko president izendatzeko oinarrietako bat PSC-ERC arteko ituna izan da. Ez da itun subiranista inondik ere, baina hainbat alorretan ate berriak zabal litezke, ohikoa den PSC-PSOEren balaztaren estrategia politikoa berriz ere nagusitzen ez bada,... [+]
Mexikoko Meridako lurraldean polemika handia izan da aurten, Poseidon jainko grekoaren omenezko eskultura bat jarri delako hondartza batean. Merida Yukataneko penintsulan dago, non Maia herria bere kultura zaintzen saiatzen den, mundu osoko turismo masiboak bultzaturiko... [+]
Irailean hasten eta ekainean bukatzen dira, berez, nire zikloak (gure jartzera nindoan, baina plurala erabiltzen dudan bakoitzean ipotx batek oihu egiten dit buruan, “zureak izango dira!”), eta hala izan da nire bizitzan oporrak eduki edo ez, ordutegipeko lan... [+]
Udaldian, erretiratuok ez ohi dugu opor goserik, eta patxadaz aztertu ahal ditugu gure inguruko gorabeherak. Hori dela-eta, gai batzuek harriduraz harrapatu naute, eta honako hauek dira.
Espainia. Eurokopak eta Olinpiar Jokoek uda osoa bete dute. Aldez aurretik, esan behar... [+]
Mugak Zabalduz karabanarekin, Bosnia Herzegovinako Bihac hirian, Nihad Suljic aktibistak Drina ibaia Balkanetako hilobi handiena dela azaldu zigun. Ahantzi ez daitezen, topatzen diren hilotzak identifikatzeaz eta ehorzketa emateaz arduratzen da, merezi duten duintasuna aitortu... [+]
Dagoeneko ez dakit bero olatuek burmuina kolpatuta gauden, betiko hipokrisia den edo logika sistemiko hutsa den, baina dakigunaren, esaten dugunaren eta egiten dugunaren arteko arrakalak, kezkaz haratago, harridura ere sortzen dit, batez ere uda giroan. Albisteak, ikerketak,... [+]
Eroriko askoren artean badira lorpenak ere. 35 urte inguruko ama gazte batek galdetzen zidan aurreko batean nola arraio lortzen zuten beraien eskolan etxean euskara jaso ez zuten ikaskideek etxetik euskaldunak ziren neska-mutikoek bezain ongi ikastea eta hitz egitea euskaraz... [+]
Hiri askotako tren geltokiek XIX. mendeko burdinazko egituraren edertasun gorena azaltzen dute, hiriaren epizentrora iristearen ongietorri goraldiarekin batera. Hirira ate nagusitik sartzea bezalakoa da, arkitektura eta toki perla bat. Hiri askotan, baina, birdentsifikazio edo... [+]
Zergatik ez utzi. Zutabeak idazten dituenak atzetik izaten ditu beti garaiz erretiratzearen apologetak. Agortu baino lehen. Gaiak, niri, ezin agortu, ez ditudanez; ezertan ez naiz aditua, eta inoiz ez dut izan Euskal Herriari transmititzeko mezurik. Ez lidake azalpenak balioko,... [+]
Uda hasiera. EHZ festibalaren biharamuna (atx, buruko mina). Ikasturte kargatu baten ondotik, hatsa hartzeko gogoa. Burua hustu. Funtsezko elementuei berriz konektatu. Familian denbora hartu, aspaldiko lagunak berriz ikusi eta eguneroko borrokak (pixka bat) pausan eman... [+]