Duela gutxi egindako elkarrizketa batean, buru den egituren ordezkari fidela den Arnaldo Otegik honako adierazpen hauek egin ditu, besteren artean.
"Bizikidetzaren alde lan egin behar da, modu eraikitzailean". Lobbyak, jakinaren gainean, ahaztu egiten du Euskal Herrian dagoen oinarri zentrala: Frantzia, Espainia eta euskal burgesiaren aldetik Euskal Herriak jasaten duen zapalkuntza nazionala eta soziala.
Kapitalismoa, inperialismoa eta kontraesan nagusia, hau da, klase-borroka, ukatzen duen edozeinekin mahaia partekatzeko arazorik ez du. Espainiako polizia autonomiko zipaioak Sortu-EH Bilduko militanteen artean ikusteraino iristen da gure nazio eta klase etsaiekiko enpatia. Horren gordin dago afera.
Diskurtso berari jarraituz, eta gero eta gehiago sistemaren parte bihurtuz, euskal langileriaren etsaiak areriotzat jotzen ditu, ez etsaiak. Guk geuk, ez lehen eta ezta orain ere, ez diegu kontzesiorik egingo euskal langileria menderatzen jarraitzeko asmoa dutenei. Baldintza horietan ez dugu etsaiarekin konfrontaziorik egiten, ordea, gure artekoa da eta izango da enfrentamendua.
"Kapitalismoa, inperialismoa eta kontraesan nagusia, hau da, klase-borroka, ukatzen duen edozeinekin mahaia partekatzeko arazorik ez du"
"Helburu politikoa, proiektu guztiak defendatu ahal izatea da", gaineratu du. Hori da kapitalaren diktadura demokratikoari eusten dion espainiar eta euskal eskuinaren eta sozialdemokraziaren hitz-jarioa.
Felipe Gonzálezentzat ez du erreklamazio juridikorik ez espetxe-erreklamaziorik eskatzen, bizikidetza demokratikoaren mesedetan. Izugarria bezain egiazkoa. Otegi, Sortu eta EH Bilduren buruzagiek, GAL deiturikoa zuritzen ari dira elkarbizitza demokratiko kapitalistari eusteko. Logikoa bezain itzela.
Era berean, eskuineko esentzia sozialdemokrata landu du, PSOErengandik pauso batera hain zuzen, eta "heldua den jendeari egia azaltzeko" eskatu du, COVID-19 dela eta. Hau da, EH Bilduk egin ez duena gainerakoei eskatzen diete eurek, berauek. Ez du egin, bistan da, EH Bilduk sistemaren barruan jokatzeko bere kuota ordaindu behar duela hitzartuta dagoelako.
Alarma-egoera luzatzea defendatzen du, badaramatzan murrizketa guztiekin eta bide horretatik ekar ditzakeenekin. Erakunderen bateko kudeaketa-karguren batekin Espainiak edo Frantziak saritzen dituenean, zer espero ahal dugu? Inork uste al du bere kudeaketa delegatuan kapitalaren botereari enbarazu egingo diola horrek oro har errepresioa edo, bereziki, kartzela badakar?
Berandu baino lehen, EH Bilduk kapitalak agindutakoa kudeatuko du eta Espainiako polizia autonomikoa Yankien txotxongiloek jarritako lehergailuak desaktibatzen ikusiko dugu, non izango den berdin delarik. Azken hamarkadan (batez ere), gauzak garatzen ari diren bezala, ez da batere erokeriarik hori hausnartzea.
Asko eta asko gara barkamena eskatzeko borrokatu ez garenok. Ez gara damutzeko borrokatu, ezta borrokatuko ere. Asko eta asko gara Kosovo-Euskal Herri baten alde borrokatzen ez garenok. Euskal Estatu Sozialista eraikitzeko borrokan aritu, ari eta ariko gara. Hori da herri eta klase gisa dugun aldarrikapen taktikoaren sakontasun politikoa. Euskal langileria eta mundukoaren alde borrokatzea baino jarrera etikoagorik ez dago.
Euskal Estatu Sozialistaren eraikuntzaren alde.