Egunkari gipuzkoarrak dio batez beste 34 urterekin doazela Donostiako ugalkortasun klinikara, eta 40 urtera arteko emakumeak izan ohi direla: umea izan nahi duten baina bikotekiderik ez duten emakumeak, edota umerik nahi ez duen bikotekidea izan duten emakumeak.

Erreferenteak eta oztopoak

Familia eredu tradizionaletik aldentzen diren hautuak pixkanaka tabu izateari uzten ari zaizkiola islatzen dute datuek –Gipuzkoatik kanpo ere berdina baita joera–. Bide horretan, erreferenteen garrantzia azpimarratu zuen Argian Raquel Orgillés ama bakarrak, eta gero eta gehiago izateak laguntzen die aukera hori buruan dutenei.

Gure gizartearen egiturak, baina, familia tradizionala du oinarri oraindik, eta ume jaio eta berehala bizi dute hori gurasobakarrek: bikotekiderik gabe guraso izatea erabakitzen dutenei amatasun baimena baino ez dagokie Hego Euskal Herrian, umea duten bikoteek epe luzeagoa eskaini diezaioketenean haurra lehen hilabeteetan zaintzeari. Ama bakarrek justiziara jo dutenean, bikotekide biei batera dagokien egun kopurua lortu izan dute jaioberria zaintzeko, bestela haurrak tratu diskriminatzailea jasotzen duela ulertuta, baina hainbatek ez du epaitegietara jotzeko baliabide, aukera edota indarrik. Eta legeak jaso beharreko eskubidea dela aldarrikatzen dute gainera.

Egunerokoan ere, adibideak ugariak dira, gure egitura administratibo, ekonomiko eta sozialak oraindik ere gurasobakarrak aintzat hartzen ez dituela errepikatzen digutenak.